Dirigent Karel Deseure heeft de Schaunard Award 2018 gewonnen. De award werd voor de zesde keer uitgereikt en was dit jaar geheel gewijd aan dirigenten die in 2018 een operaproductie in ons land leidden. Deseure kreeg bijna de helft van de 1.300 stemmen. De Nederlandse dirigent Antony Hermus was met eveneens een groot aantal stemmen een waardige runner-up.

“Fantastisch!” is het eerste wat Karel Deseure kan uitbrengen als tot hem doordringt dat de verslaggever, die net heeft aangebeld in Hilversum, is gekomen om hem de award uit te reiken. Het spitsuur in huize Deseure wordt even stilgelegd. Net na zes uur is het etenstijd voor het gezin met twee jonge dochters, maar dat eten moet nog even wachten. “Leuk dat het zo leeft in Nederland”, zegt Deseure. Hij volgde de afgelopen week op de sociale media de drukte rond deze verkiezingen. Die aandacht van alle kanten leidde ertoe dat 1.300 lezers van Place de l’Opera hun stem uitbrachten.

Karel Deseure leidde dit jaar drie grote operaproducties. Het jaar begon voor hem met The rape of Lucretia bij de Dutch National Opera Academy (DNOA) en voor en na de zomer had hij twee engagementen bij Opera Zuid: Un ballo in maschera, zijn eerste Verdi-directie, en A Quiet Place van Leonard Bernstein.

Deseure maakte ontelbaar veel vlieguren bij de repetities en uitvoeringen. Dat ging met veel plezier. “Ik ben blij dat ik dit jaar volop heb meegedraaid in de opera in Nederland. Ik heb het bij alle drie de projecten uitstekend naar mijn zin gehad”, aldus de in Vlaanderen geboren en in Nederland opgeleide dirigent.

Met zijn operadebuut in La bohème bij Opera Zuid in 2016 kreeg Deseure de smaak van het genre te pakken. Dit jaar stond zijn agenda meer dan ooit in het teken van opera. “Voor mij was 2018 een echt operajaar. Zeker na de ervaring met A Quiet Place ben ik er nog zekerder van dat ik het overgrote deel van mijn tijd aan dit genre wil besteden.”

Wie hem heeft zien repeteren, zag een vriendelijke, maar ook zeer kritische dirigent voor het orkest. “Dat moet”, zegt Deseure gedecideerd. “Als ik niet streng ben in de repetities met de uitstekende zangers en musici met wie ik werk, kunnen ze het gevoel krijgen dat ik er niet het maximale uithaal.”

“Ik voel me op mijn gemak met de zangers en in de orkestbak. Bij A Quiet Place, waarvan we kortgeleden de laatste voorstelling hebben gespeeld, was er in de philharmonie zuidnederland een enorme drive. De partituur van Bernstein is veeleisend, zowel voor de musici als voor de zangers.”

In huize Deseure was er nog meer betrokkenheid bij de awards van Place de l’Opera dit jaar. Partner Annelies Van Nuffelen speelt eerste hoorn in het Radio Filharmonisch Orkest, dat twee NTR ZaterdagMatinee-opera’s begeleidde die op de shortlist voor Opera van het Jaar belandden: Elektra en A Village Romeo and Juliet.

Als Deseure te horen krijgt dat A Quiet Place tot Opera van het Jaar is verkozen, begrijpt hij dat heel goed. “Het stuk is ongelofelijk krachtig qua emoties. Veel mensen werden persoonlijk geraakt door wat er op het podium gebeurde en niet iedereen ging helemaal ontspannen en opgelucht naar huis. Dat was ook de bedoeling.”

Als Deseure van de eerste verrassing bekomen is, haalt hij nog even herinneringen op aan zijn werk in het afgelopen jaar: het werken met de jonge talenten van DNOA, het keiharde studeren op de klank voor Un ballo in maschera bij Opera Zuid en het intensieve werkproces van A Quiet Place. In de loop van dit jaar raakten elementen uit het verhaal van die opera op wrange wijze verknoopt met trieste gebeurtenissen in het persoonlijke leven van de dirigent.

Op korte termijn staan er geen opera’s op de planning van Deseure, maar wel veel andere activiteiten waar hij naar uitkijkt, zoals al heel snel de nieuwjaarsconcerten met het Orkest van het Oosten. Meer informatie over het werk van Karel Deseure is te vinden op zijn persoonlijke website.