Hoe vaker ik haar hoor, hoe meer ik onder de indruk raak van Elina Garanča. Ze is een mezzo waar weinigen, zo niet niemand aan kan tippen op dit moment. Haar hartverwarmende vertolking van Assepoester bij de Metropolitan Opera is nu op dvd verkrijgbaar. Een aanrader.

Vorig seizoen werd in de reeks live-uitzendingen van de Metropolitan Opera een productie van La Cenerentola van Rossini uitgezonden in bioscopen over de hele wereld, waaronder in Nederland. Die productie, een enscenering van Cesare Lievi uit 1997, is onlangs bij Deutsche Grammophon op dvd verschenen.

Na de voorstelling vorig jaar was Elina Garanča hét onderwerp van gesprek. Haar vertolking van de titelrol werd de zevende hemel in geprezen. Bij het bekijken van de dvd wordt al snel duidelijk waarom.

Wat ik zo knap aan Garanča vind, is dat haar zang volledig één is met haar spel. Ze zingt met zoveel gemak en zo tekstbewust, dat alle aandacht gefocust blijft op haar personage en hoe ze die speelt. Haar zang is als het ware één groot middel om haar verhaal te vertellen.

In het geval van Assepoester (Cenerentola) zet ze een hartverwarmend meisje neer, zo lief dat je wel van d’r moet houden. Een meisje met een groot hart, maar ook een meisje dat haar eigen wil heeft.

En een meisje met een fantastische stem. Ze heeft een enorm bereik, van innemende laagte tot stralende hoogte. En ze weet allerlei kleuren tevoorschijn te toveren. Een bijzonder knappe mezzo.

Hoewel Garanča (terecht) als ster van de show onthaald werd, mag de rest van de cast er evengoed zijn. Het hilarisch kloppend hart van de komedie wordt gevormd door Alessandro Corbelli als Don Magnifico en Simone Alberghini als Dandini. Beide zorgen voor spektakel met hun rappe Italiaans en beide zijn erg grappig, zowel in hun spel als in hun zang. Zo is de dronken scène van Magnicifo schitterend en geeft Dandini een lesje ‘coloraturen met humor’.

Als prins Ramiro laat Lawrence Brownlee een staaltje ‘sophisticated’ belcanto horen. Hij is het hele stuk door de correcte ‘prince charming’. Wat mij betreft had hij iets luchtiger en levendiger mogen acteren – het is nu allemaal zo ernstig – maar zijn zang is geweldig. Het klinkt alsof hij er niets voor doet. Zijn coloraturen zijn onberispelijk en zijn hoge noten zijn als boter op zijn tong; warm en om bij weg te smelten.

De overige rollen zijn eveneens prima gecast. Je lacht je suf om de gezichtsuitdrukkingen van Rachelle Durkin als Clorinda, die een kolderiek duo met Patricia Risley als Tisbe vormt. John Relyea is de constante factor als de met diepe bas gezongen Alidoro.

Al die schitterende stemmen worden ondersteund door de pientere en geestige enscenering van Lievi. Heerlijk is het om te zien hoe het libretto als inspiratiebron dient voor allerlei handelingen die niet voorgeschreven zijn, maar die wel erg goed in het verhaal passen. Mooi is ook dat de regie nauwgezet aansluit op de muziek.

Deze Cenerentola is niet alleen het aanschaffen waard vanwege Elina Garanča. Er valt heel veel meer te genieten. Een sprookje om je hart bij te verwarmen in een koude winter.