Het hád een fraaie uitvoering van een pracht van een opera kunnen worden, de La Bohème van Internationale Opera Producties. Het wérd echter een ontzielde vertoning. Aan de cast lag het niet, het was de regisseur die op kille, goedkope wijze Puccini uitkleedde.

Internationale Opera Producties slaat voor de tweede keer dit seizoen de handen ineen met het Nationaal Bolsjoi Theater uit Minsk, Wit-Rusland. Dit keer voor een korte tournee met Puccini’s La Bohème.

Vriendelijk gezegd vind ik de productie een gemiste kans. Muzikaal zijn er genoeg ingrediënten aanwezig voor een ontroerende uitvoering van Puccini’s meesterwerk, maar de Wit-Russische regisseur Georgiy Isaakyan benut dat slechts marginaal. Sterker nog, hij ontkracht zelfs vaak de pogingen van de solisten om een geloofwaardig drama neer te zetten.

Bij Isaakyan speelt La Bohème zich af op een rommelige, armoedige locatie; een soort kruising tussen een zwervershol en een vergeten magazijn van de rekwisietenafdeling. Er staan tal van lompe voorwerpen op het toneel, die een bepaalde symbolische waarde zouden moeten hebben. Een omgekeerde boom, grote beelden van een wijzende hand en een voet, spuuglelijke bordeelverlichting, grote wegwijspijlen die van de kermis lijken te komen, statafels die je in een partytent zou kunnen aantreffen…

Het geeft de productie een chaotische, goedkope en bovenal kille uitstraling. De charme en romantiek van het verhaal van de arme maar levenslustige bohémiens komt niet uit de verf. La Bohème is een hartverwarmend verhaal – ondanks alle tragiek – maar met zoveel troep op het toneel en zo weinig sfeer is dat moeilijk te ervaren.

Maar goed, tussen die rommel valt met een beetje handigheid nog wel te manoeuvreren. Echt fout gaat het pas in de slotakte. Om Mimi neer te zetten als de ‘puurheid van het leven’ en de wereld om haar heen als de ‘teloorgaande consumptiemaatschappij’ heeft de regisseur in al zijn wijsheid besloten een actrice in Mimi-kledij op een tafel te leggen, tussen Rodolfo en zijn vrienden in, terwijl de echte Mimi als een geest om hen heen loopt. De echte Mimi zingt, maar heeft geen contact met de anderen – die staren zich suf op de levenloze Mimi-kopie die hun diner plet.

Het is een enorme afknapper. De sterfscène van Mimi is het moment waarop alle gevoelens van de eerdere akten hun climax vinden, het is het moment voor tranen en zakdoekjes. Maar op deze manier is het louter ergernis.

Het is een groot compliment voor de cast dat ze ondanks dat alles toch nog veel mooie scènes weten te creëren. Want de solisten hebben best wat in huis. Stuk voor stuk acteren ze levendig en passend bij hun rol. Wat had dat mooi kunnen zijn in een traditionele regie.

Mimi wordt op een paar momentjes na uitstekend gezongen en vertolkt door de Italiaanse sopraan Louisella de Pietro. Isaakyan heeft haar een volledig misplaatste chique, kerngezonde look gegeven (deze Mimi had alláng een dure medische behandeling kunnen betalen, mocht ze überhaupt gezondheidsklachten hebben), maar ondanks dat weet De Pietro haar personage een schuchter, overtuigend karakter te geven.

Stanislav Trifonov valt vocaal het meeste op als Marcello. Met zijn warme, vloeiende zang zet hij zijn personage geloofwaardig neer. En ook zijn makkers Schaunard (Vladimir Gromov) en Colline (Andrei Valenty) leveren prima werk.

De tenor Theodore Chletsos acteert heel overtuigend de rol van Rodolfo en laat vocaal diverse emotionele passages horen. Wel mis ik poëzie en lyriek in zijn zang en zijn hoogste noten weet hij niet goed te raken.

Het orkest van het Bolsjoi Theater loopt onder leiding van Viktor Ploskina vaak ongelijk met de zang, maar laat op de meeste momenten wel de kleur en schoonheid van Puccini’s muziek horen.

Al met al is het muzikaal nog zo’n slechte Bohème niet. Maar ja, de solisten staan machteloos tegenover de rare ideeën van Isaakyan.

Gelukkig is Puccini zelf niet stuk te krijgen. Zijn doordringende muziek kan zelfs in deze productie voor kippenvel zorgen.

La Bohème wordt tot en met 5 april nog vier keer opgevoerd in Nederlandse theaters en enkele malen in Belgische theaters. De rol van Mimi is dubbel bezet. Zie voor meer informatie de website van Internationale Opera Producties.