In het kader van de Kindermuziekweek, ging op 1 april in de Boekmanzaal van het Muziektheater in Amsterdam, een kleine wens van Sophie de Lint, directeur van De Nationale Opera, in vervulling. De jeugdopera Goud! van Leonard Evers, op een libretto van Flora Verbruge, ging eindelijk in ‘haar’ theater in première. De regie is van Kenza Koutchoukali.

In het verhaal van Goud!, gebaseerd op een sprookje van de gebroeders Grimm, gaat het ook om wensen.

Jacob en zijn ouders zijn arm, maar wel gelukkig. De vader van Jacob is visser en op een dag mag Jacob mee naar zee.  Hij vangt een vis. Die is wel heel speciaal. Als hij mag blijven leven in de zee, zal hij alle wensen van Jacob in vervulling laten gaan. Schoenen, een deken, een groot huis, Jacob wenst van alles en krijgt alles, maar met elke wens wordt de vis dunner en dunner en verliest hij zijn krachten. Jacob en zijn familie worden niet gelukkiger en de zee wordt steeds ruwer tot alles eindigt in een grote storm.

De voorstelling, voor iedereen van 4 en ouder, werd voor Place de l’Opera bezocht door Sue Meeske (12), met haar vriendin Arwen, (12) en vader Martijn (boven de 40). Zij deden verslag van hun ervaringen.

Sue houdt van alles; muziek, dans en theater en heeft zelf auditie gedaan voor een productie van Cinderella, waarvoor ze ook was aangenomen. Helaas werd die productie geannuleerd vanwege, u raadt het al, Corona. Sue was echter nog nooit naar een opera geweest.

‘Het was echt heel leuk en gaaf. Toen we binnenkwamen zagen we wel eerst heel veel kleine kindjes, dus ik dacht dat ik misschien te oud was. Ik denk ook wel dat het voor kinderen die ouder zijn dan 12, misschien een beetje vervelend is, maar ik vond het een leuk verhaal en de muziek echt gaaf. Dat meisje (Jennifer Heins) dat alle instrumenten bespeelde, niet normaal, een ook de zangeres (Nienke Nasserian), echt niet normaal! Ze kon vertellen en zingen en alles was heel goed te volgen.’

Vond je opera-zingen, zoals ze soms wel zeggen, een beetje gekrijs? ‘(Lachend) Helemaal niet. Mijn kleine neefjes (of andere jongetjes), die krijsen, dit meisje was echt super gaaf.’

Vader Martijn was best verbaasd over de muziek.

‘Ik dacht dat de moderne muziek, die best complex is, te moeilijk zou zijn voor de kinderen, maar die gingen er helemaal in mee en hadden er geen enkele moeite mee. De muziek en het verhaal communiceerden gewoon heel goed met de kinderen.

Ik vond ook de decors ( ontworpen door Amber Vandenhoeck), vol met slimme vondsten en de handige changementen, heel leuk. Heel mooie belichting ook (van Cor van den Brink). Alles was mooi bedacht en werd mooi uitgevoerd. Het enige min puntje was dat heel soms de tekst wat moeilijk te verstaan was als de zang en de muziek niet helemaal op elkaar waren afgestemd, maar dat was maar 2 of 3 keer zo.’

Voor Sue was er nog een heel leuk moment.

‘De kinderen zaten allemaal helemaal vooraan en de zangeres ging de zee nadoen. Toen deden alle kinderen echt mee, en gingen zij bewegen als de golven van de zee. Dat was heel erg leuk om te zien, van boven, want ik was lekker helemaal achteraan gaan zitten.

Ik zou het zeker aanbevelen, maar niet aan mijn vriendinnen. Die vinden dit echt niet leuk. Mij vriendin Arwen wel, maar ja, die vindt het altijd leuk als ze met ons meegaat naar dit soort dingen. Als er een opera zou komen voor boven de 12 wil ik er zeker heen!”

De voorstelling, een co-productie van De Nationale Opera en Opera Zuid,  is na een serie besloten schoolvoorstellingen, nog te zien in Waalwijk, Nijkerk, Sittard en Kerkade.