Novikova is eerlijk tegenover elke noot
Julia Novikova is de nieuwste winnaar van Plácido Domingo’s Operalia. Daarmee voegt ze zich in een rijtje namen als José Cura, John Osborn, Joyce DiDonato en Joseph Calleja. Veelbelovend dus. Deze week was de Russin in Amsterdam en sprak ze met Place de l’Opera.
Julia Novikova heeft net een recital gegeven in de Hermitage in Amsterdam als ze terugkeert op haar kleedkamer en daar een enorme bos bloemen aantreft. Van Plácido Domingo. Hij schrijft op het bijgaande kaartje: „Ik betwijfel of engelen mooier zingen dan jij.”
Het is niet alleen een prachtig compliment, maar ook een treffende vergelijking. Novikova’s stem kenmerkt zich door een hoge ligging. Als engelen zo hoog.
De pluim van de legendarische tenor verdiende de sopraan ruim twee weken geleden, toen ze zowel de eerste prijs als de publieksprijs won van Domingo’s zangcompetitie Operalia. Novikova was één van de 904 zangers die zich hadden aangemeld voor de competitie, dit jaar in Hongarije gehouden. In de finaleronden viel ze het meeste op tussen de 47 andere zangers.
Hoe was het om met Plácido Domingo te werken?
„Een fantastische sensatie. Het is eigenlijk moeilijk te beschrijven. Je hebt hem op dvd’s gezien, hij is zo beroemd. Maar hij is zó aardig.”
Wat heeft hij je geleerd?
„Hij adviseerde ons als een dirigent, omdat hij zelf dirigeerde. Het ging dan over dingen als interpretatie en tempi. Maar hij is zelf natuurlijk ook zanger en zingt mee tijdens het dirigeren. Dat maakt het heel makkelijk om met hem te werken. Hij weet wat jonge, onervaren mensen nodig hebben.”
Is een overwinning als deze belangrijk voor je carrière?
„Het feit dat ik won, is nog niet eens het belangrijkste. Natuurlijk is dat geweldig, maar het gaat erom dat je gezien wordt. Elk lid van de jury van Operalia is directeur van een groot operahuis. Domingo zei tegen ons dat iedereen die de laatste paar rondes heeft gehaald, gebeld kan worden. En sneller dan je denkt.”
Wanneer heb je het zingen ontdekt?
„Sinds mijn vijfde ben ik met muziek bezig. Ik speelde piano, fluit en zong in een koor in Sint Petersburg, waar ik ben opgegroeid. Op een bepaald moment mocht ik solopartijen zingen bij dat koor. Ik was toen dertien jaar denk ik. Als je dan de magie van het zingen ontdekt, wil je dat niet meer laten gaan.”
Altijd reizen, altijd druk om te presteren, altijd mensen die je kritiseren: is dat zo magisch?
„Als je begint, sta je daar niet bij stil. Het enige waar je aan denkt, is je stem ontwikkelen.”
En nu?
„Ik houd van dit leven, het is heel interessant. Het klopt wel dat je met veel druk om moet gaan. En als je goed presteert, worden de verwachtingen alleen maar hoger. Maar ik probeer daarmee om te gaan door geen risico’s te nemen. Ik blijf strikt binnen mijn stemsoort, binnen mijn ‘Fach’ zoals de Duitsers dat noemen. Dat is gezond en het is de weg om je stem te behoeden.”
Hoe zou je je eigen stem omschrijven?
„Dat is moeilijk. Het is belangrijker wat het publiek ervan vindt. Maar ik denk zelf dat mijn goede kwaliteit is dat ik een hoge stem heb, maar dat de kleur warm is. Dat probeer ik verder te ontwikkelen.”
Je treedt vaak op in Duitsland. Heeft dat een speciale reden?
„Ik ben daar mijn carrière begonnen. Ik woon nu zelfs in Duitsland. Het systeem van ensembles dat de Duitse operahuizen hebben, biedt een hele goede mogelijkheid voor een jonge zanger om het repertoire te leren. Het heeft me erg geholpen.”
En nu stromen de aanbiedingen binnen?
„Ik zit in elk geval volgend seizoen al helemaal vol. En ik heb aanbiedingen voor de volgende twee jaar. Ik ga Gilda in Rigoletto zingen, eerst in Berlijn en dan in Bonn, waar ik in het ensemble zit. Ik zing de de Königin der Nacht in Hamburg en Wenen. In Strasbourg maak ik een belangrijk debuut als Zerbinetta in Ariadne auf Naxos. Verder zing ik Gretel in Hänsel und Gretel in Lyon. Die uitnodiging is heel leuk. Het is een heel populaire Duitse opera, maar ik ben niet Duits. Het is een groot compliment om daar als niet-Duitser voor gevraagd te worden.”
Heb je voor ogen wat je op de lange termijn wilt bereiken?
„Niet echt. Er is wel iets dat ik wens: ik wil graag bij de top komen. Maar het belangrijkste is dat ik eerlijk ben tegenover mezelf, en eerlijk tegenover elke noot die ik zing. Waar dat op uit zal lopen, weet ik niet.”
De auteur
