Het repertoire van Maurice Ravel, dat is een kolfje naar de hand van Seiji Ozawa. Bij Decca is een schitterende cd van hem verschenen, met zowel Shéhérazade als L’enfant et les sortilèges.

Ik denk niet dat het eerlijk is om de op zichzelf zeer fraaie uitvoering van Shéhérazade door Susan Graham met de legendarische Régine Crespin te vergelijken. Je hebt nu eenmaal van die monumenten waar je alleen bewonderend tegenop kunt kijken.

Maar ook als je dat grote voorbeeld vergeet, blijft er iets te wensen over bij deze opname. Er knaagt iets. Grahams stem is goddelijk mooi en glanzend, en haar voordracht is subliem. Maar waarom word ik toch niet echt warm van en waarom blijf ik iets missen?

Aan Jacques Zoon ligt het in elk geval niet. Zijn fluitsolo in ‘La flûte enchantée’ klinkt werkelijk betoverend.

Het ligt ook niet aan Seiji Ozawa en zijn Saito Kinen Orchestra, die de sprookjesachtige, met exotica geparfumeerde liedcyclus van Ravel perfect weet te benaderen. Ozawa, een leerling van zowel Charles Munch als Pierre Monteux, is altijd één van de grootste interpreten van de Franse muziek geweest.

Dat hoor je ook in het heerlijk dansante orkestwerk Alborada del gracioso. En in Ozawa’s interpretatie van de kinderopera L’enfant et les sortilèges. De tijdens het Matsumoto Festival in 2014 live opgenomen mini-opera krijgt onder zijn handen één van de beste uitvoeringen die ik ken.

Ozawa heeft dan ook een onvoorstelbaar goede cast tot zijn beschikking, met voorop de Amerikaanse mezzosopraan Isabel Leonard als het verwende kind.