Ángeles Blancas Gulín is een sopraan met een fascinerende carrière: ze debuteerde als Koningin van de Nacht in Die Zauberflöte en zingt nu, 25 jaar later, voornamelijk rollen van Centraal-Europese componisten uit de twintigste eeuw. Een portret in beeld van de Spaanse zangeres. Met dank aan YouTube.

Zingen zit Ángeles Blancas Gulín in het bloed als dochter van bariton Antonio Blancas (1939) en sopraan Ángeles Gulín (1939-2002). Moeder Gulín maakte in 1963 haar operadebuut – interessant genoeg ook in de rol van Koningin van de Nacht – en beleefde daarna een uiterst succesvolle carrière, waarin ze met name in Spanje en Italië tal van hoofdrollen zong. Ze werd vooral bekend om haar Verdi-vertolkingen.

Dochter Ángeles Blancas trad in de voetsporen van haar ouders en ging zang studeren aan de Escuela Superior de Canto de Madrid. Ze maakte haar concertdebuut naast Plácido Domingo – met wie haar ouders in 1980 de wereldpremière van El Poeta hadden gezongen – en zong vervolgens in 1994 in een Madrileense productie van Die Zauberflöte haar eerste operarol.

In de jaren daarna verkende ze het gebruikelijke repertoire voor lichte sopranen met rollen van onder anderen Mozart, Donizetti, Rossini, Bellini, Monteverdi en Händel. Hieronder fragmenten van de laatste twee componisten: eerst de aria ‘Piangerò la sorte mia’ uit Händels Giulio Cesare (2001), vervolgens een duet uit Monteverdi’s L’incoronazione di Poppea (2006), waarin ze tegenover de Italiaanse diva Anna Caterina Antonacci stond.

Na verloop van tijd begon Blancas, net als haar moeder, zwaardere rollen op haar repertoire te zetten, met name van Giuseppe Verdi. Het publiek in Amsterdam kent haar wellicht nog van haar optreden in Halévy’s La juive in 2009 bij De Nationale Opera (toen Nederlandse Opera).

Hieronder twee voorbeelden van haar Verdi-vertolkingen: Violetta in La traviata (het dramatische ‘Addio del passato’ uit de slotakte) en Aida in de gelijknamige opera (‘Oh patria mia’ in de ‘Aida am Rhein’ van het Theater Basel).

Verdi opende voor Blancas de deur naar het verismo – Puccini, Mascagni, Cilea en Leoncavallo – en andere heftige partijen voor dramatische sopraan uit (het begin van) de twintigste eeuw. Daaronder de partij van ‘Elle’ in het monodrama La voix humaine van Poulenc. Hieronder een fragment van een uitvoering die Blancas gaf in het Gran Teatre del Liceu in Barcelona.

Op dit moment concentreert Ángeles Blancas zich op het operarepertoire van Centraal-Europese componisten uit het einde van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw. Leoš Janáček staat daarbij centraal. De afgelopen seizoenen zong ze rollen in De zaak Makropoulos, Jenůfa en Katia Kabanová. Hieronder een audiofragment uit Jenůfa, opgenomen in Bologna in 2015.

Ángeles Blancas Gulín is op dit moment in Brussel te zien, waar ze de moeder in Il prigioniero van Dallapiccola en de vrouw in Das Gehege van Rihm zingt. Die double bill van de Munt loopt nog tot en met 27 januari. Vanaf 25 april is ze in dezelfde combi te zien bij de Oper Stuttgart. Zie voor meer informatie haar persoonlijke website.

Tot slot een portret van 3C Media Artists, dat in een paar minuten de artieste Blancas Gulín neerzet.