Een Wagner om je vingers bij af te likken
Onlangs bracht Medici Arts een Meistersinger von Nürnberg van de oude Weense regisseur Otto Schenk uit op dvd. Het is een voorstelling om je vingers bij af te likken. De regie is zo realistisch als een film en de cast is absoluut top.
Nu blijft vijf uur erg lang en ik zat heus niet iedere minuut van de productie op het puntje van mijn stoel. Met name de eerste akte was aan de langdradige kant. Maar de uitvoeringskwaliteit was zo hoog, dat het over het geheel genomen zeker het stempel ‘indrukwekkend’ verdient.
Christian Thielemann – die al gejuich oogstte voor hij een noot had gezwaaid – leidde de voorstelling op levendige wijze. Het orkest van de Staatsoper zorgde voor heel wat genotvolle minuten, zoals in de gevoelige introductie van de derde akte en in de zoete, romantische begeleiding toen Walther von Stolzing voor het eerst het droomgedicht zong waarmee hij later de zangcompetitie zou winnen.
De diverse rollen waren erg goed gecast en dat zegt wat over de kwaliteit van de Wiener Staatsoper, want bijna alle zangers in de productie hebben nauwe banden met het Weense operahuis.
Ik was erg onder de indruk van de kunsten van Johan Botha als Walther von Stolzing. Zijn acteren was niet heel bijzonder, maar zijn zang… mamma mia. Het was lyrisch, haast licht en de hele opera lang trefzeker. Met hem hield je het makkelijk vijf uur uit. Met name zijn droomlied – ‘Morgenlich leuchtend im rosigen Schein’ – was imponerend, met sprankelende hoge noten.
Even indrukwekkend was Falk Struckmann als Hans Sachs. In alles straalde hij grootsheid, autoriteit en ook vriendelijkheid uit. In zijn klank, zijn volume, zijn gezichtsuitdrukkingen, zijn gebaren. Het was niet moeilijk hem te vereenzelvigen met zijn rol. En hij toonde geen spoortje van vermoeidheid.
David werd erg sterk geacteerd en gezongen door Michael Schade, die een bijzonder prettige verteltrant in zijn lappen tekst aan de dag legde.
Verder zette Adrian Eröd een knappe Sixtus Beckmesser neer, goed geacteerd en krachtig gezongen. En ook de andere rollen waren stuk voor stuk sterk bezet.
Ik had alleen wat moeite met Ricarda Merbeth als Eva. Het was zeker knap hoe ze voortdurend vol klank en emotie bleef zingen, maar zodra ze haar mond opendeed, verstarde ze en kon ze op acteergebied weinig meer uitrichten. Op haar gezicht viel alleen de moeite van het Wagner-zingen te lezen, verder niets. Zeker op een dvd, met alle close-ups, werkt dat hinderlijk.
De regie van Otto Schenk, met kostuums en decors van Jörgen Rose, gaf de zangers een heerlijke omgeving om in te werken. Alle scènes waren volgens het boekje vormgegeven, maar dan wel op fascinerende wijze. Het was zo realistisch als de realiteit zelve, waardoor het verhaal en de karakters zich uitstekend konden ontplooien. Heerlijk als je eens niet door een zelfgenoegzame regisseur in je beleving van het verhaal gestoord wordt.
De regie had slechts enkele zwakke plekken, waar het wat saai of overdreven werd, maar verder klopte het als een bus. Hulde! Deze Meistersinger is van een zeldzame kwaliteit en verdient als het aan mij ligt zeker een plekje bij de afdeling juweeltjes in het dvd-repertoire.
De auteur
