‘Byebye Annett’ was het motto van het afscheidsevenement dat het Internationaal Vocalisten Concours (IVC) maandagmiddag organiseerde. Directeur Annett Andriesen nam na twaalf jaar afscheid van haar concours en werd bij deze gelegenheid toegesproken en toegezongen. Van de provincie Noord-Brabant ontving ze een onderscheiding, de Hertog Jan.

Aan het eind van een vol programma waarin collega’s, relaties en vrienden sprekend en zingend, live en op video, hun waardering voor Annett Andriesen uitten, kwam de scheidend directeur zelf aan het woord. Ze was nuchter over haar prestaties voor het concours. “Het was werk”, zei ze, en ze betrok nadrukkelijk echtgenoot Edwin Rutten en de vele vrijwilligers en bestuursleden van het concours in haar dankwoord.

Over haar werk voor het IVC, beginnend als interim-directeur in een periode waarin het concours niet leek te overleven, sprak ze met plezier en voldoening. Bij het noemen van de mensen die haar omringden, klonk emotie door in haar stem.

Emoties waren er veel op het podium van het Theater aan de Parade in Den Bosch. Enkele oud-deelnemers stuurden boodschappen op video, zoals sopraan Pretty Yende, die zich in haar filmpje verontschuldigde voor haar afwezigheid in Den Bosch. Ze had een geldige reden; een rol in een productie van De Parelvissers bij de Metropolitan Opera hield haar in New York. Wel aanwezig was een andere wereldster die ooit als deelneemster en later als jurylid gast was van het IVC. Nelly Miricioiu zong de scheidend directeur toe met een lied van Tosti en een breekbaar-aangrijpend ‘Vissi d’arte’ uit Tosca van Puccini.

Helemaal in lijn met wat Annett Andriesen belangrijk vond in haar werk bij het concours waren de vocale bijdragen van jonge talenten die hun weg na het IVC en via de steun van Annett naar de concertpodia en opnamestudio’s gevonden hebben. Esther Kuiper zong over de liefde die overwint met een aria uit Les contes d’Hoffmann, Ruth Willemse bracht één van de net op haar cd verschenen Wesendonck-Lieder van Wagner en tenor Peter Gijsbertsen zong Moulijn en Mozart.

Ergens in de buurt van Annett Andriesen hoor je vaak een flard scat singing en die waren er gistermiddag ook. Edwin Rutten zong zijn vrouw toe met hemelse timing in een lied van Cole Porter. Het lichtere repertoire was er ook in een lied uit de musical Les Misérables, zeer doorleefd en indringend gezongen door Elena Vassilieva, met wie Andriesen in de opera A Dog’s Heart op het podium stond in Amsterdam en Milaan.

De provincie Noord-Brabant verraste Andriesen met een onderscheiding voor mensen die zich bijzonder verdienstelijk hebben gemaakt voor de Brabantse samenleving. Gedeputeerde Henri Swinkels overhandigde de Hertog Jan, een beeld van de hertog te paard, ontworpen door Willy van der Putt.

Bloemen, zoenen en lof: het duurde, inclusief de borrel na het zaalprogramma, vele uren en het had nog veel langer kunnen doorgaan. Annett Andriesen was overdonderd, dankbaar en dacht gisteren misschien al even aan haar agenda voor de dag na het glorieuze afscheid. Vandaag, dinsdag 30 oktober, zat ze in de jury voor Dutch Classical Talent en vanavond geeft ze een masterclass Wagnerzang in Amsterdam.