Opera per Tutti maakte gisteravond (11/3) een prima start met een nieuwe reeks concerten in de Vondelkerk in Amsterdam. Hoewel het alweer de zevende serie is, blijft de formule aansprekend. En verrassend. De verrassing deze keer: de geweldige sopraan Aylin Sezer.

De formule van Opera per Tutti is eenvoudig: breng vier zangers en een pianist bij elkaar, destilleer aan de hand van hun repertoire een afwisselend programma, verzin leuke, luchtige inleidingen bij de verschillende fragmenten en voer het geheel in de informele sfeer van de Vondelkerk op.

Het is een formule die werkt. Nog steeds werkt, zo blijkt bij de aftrap van alweer de zevende serie concerten: de zaal is behoorlijk gevuld en het publiek is erg enthousiast.

Artistiek leidster en mezzosopraan Mylou Mazali is flink op dreef. Alsof ze de hele winter stond te popelen om weer aan de slag te gaan. Met veel knipogen en humor leidt ze de fragmenten uit onder meer Don Carlo, La Bohème en Djamileh in. ,,Een Turkse man komt naar Italië om een lekker wijf uit te zoeken”, is bijvoorbeeld haar bondige samenvatting van Il Turco in Italia.

Mazali overtuigt ook in haar vertolkingen van diverse mezzorollen. Met haar sprankelende uitstraling en onbevreesde acteerwerk weet ze iedere rol geloofwaardig neer te zetten, zelfs als die niet echt bij haar stem past (zoals de sopraanrol Musetta uit La Bohème).

Het beste vind ik haar in ‘Canzona del velo’ uit Don Carlo van Verdi. Haar stem zindert daar werkelijk van de verleiding.

Naast zich heeft Mazali een volledig Turkse cast opgesteld. Sinan Vural verwent de zaal met zijn klankrijke bariton. Ik vind hem niet in alle fragmenten even overtuigend – soms klinkt hij wat gespannen en soms verliest zijn stem helderheid door een teveel aan legato – maar daartegenover staan enkele klinkende momenten, zoals de vlotte en vloeiend gezongen aria ‘Il faut pour éteindre ma fièvre’ uit Djamileh van Bizet.

De jonge tenor Laçin Modiri zingt erg robuust en ruw. Hoogtevrees heeft hij niet, wat enkele verbazende noten oplevert, maar hij komt soms wel wat geforceerd over en zijn Rodolfo uit La Bohème is niet zo subtiel (veel forte, veel glissando’s).

Aylin Sezer betovert in Ali Baba en de veertig rovers

De verrassing van de avond is wat mij betreft sopraan Aylin Sezer. Ik mocht haar al een paar keer eerder horen, maar ik ben nu helemaal verkocht. Haar stem staat als een huis en ze heeft een uitstraling en acteervermogen waarmee ze je van a tot z weet te boeien.

Eerst zingt ze enkele prachtige fragmenten uit Puccini’s La Bohème. Met haar gevoelige lage register en pure, kippenvel bezorgende hoge noten verbeeldt Sezer op fraaie wijze de tere Mimi.

Aan het einde van de avond zingt ze een aria van Ninni uit Ali Baba en de veertig rovers van Selman Ada. Het hoogtepunt van de avond. Met schitterende muzikale volzinnen verandert ze het slaapliedje in een spannend en ontroerend stukje operaschoonheid.

Dat is wat Opera per Tutti zo leuk maakt. Ook al zijn niet alle aria’s even mooi en lopen de duetten en kwartetten niet altijd gelijk, één zo’n betoverend moment als de aria van Sezer kan de hele avond goed maken.

En bovendien: de heerlijk informele entourage zorgt er altijd weer voor dat je met een fijn gevoel naar huis gaat. Ook dat is wat waard.

Het volgende concert in de Vondelkerk is op donderdag 18 maart om 20.15 uur. Zie voor meer informatie de website van Opera per Tutti.