De legendarische Hans Gabor Belvedere Singing Competitie landde dit jaar voor de 41ste finale in het Oper Theater Dortmund. Na enige spannende uren op zaterdag, toen de strijd om de overwinnaar schaal van de Duitse Bundesliga beslist werd in het voordeel van Bayern München en niet Borussia Dortmund, kon de organisatie opgelucht ademhalen. De stad zou bij winst van de lokale voetbalhelden, in een onneembare geel-zwarte vesting veranderd zijn, die toegang tot het operahuis van Dortmund waarschijnlijk onmogelijk zou hebben gemaakt. Nu waren slechts kleine groepjes katterige fans hun verdriet aan het wegdrinken op de zonnige terrasjes in de Dortmundse binnenstad, en kon iedereen ongestoord plaats nemen in de opera, waar de finale om 18.00 uur begon met de ouverture van Die Zauberflöte.

Van de oorspronkelijk ruim 135 kandidaten die in 53 steden over de hele wereld uit de voorronden geselecteerd waren, haalden er  49 de halve finale en uiteindleijk waren er vijftien deelnemers aan de finale op 28 mei.

Met de niet altijd even precieze en af en toe ronduit slordig klinkende Dortmunder Philharmoniker onder leiding van de op zich redelijk goede dirigent Motonori Kobayashi werden 15 aria’s ten gehore gebracht. Diens goede kant was dat hij orkest en zangers goed bij elkaar wist te houden, maar daardoor klonk het soms wel erg afgemeten en het ontbrak soms aan spanning. Enkele zangers hadden het zwaar om tegen de soms wat luide orkestklank op te boksen. De kandidaten zongen wel- (of misschien zelfs over-) bekende aria’s die het gehele opera spectrum bestreken.Van Purcell, via Händel en Mozart naar Wagner en Tchaikovsky. Niets van na 1900, laat staan iets hedendaags helaas, maar het klassieke repertoire is een, al dan welkom, feest der herkenning voor het publiek en de jury, die ook jarenlang vergelijkingsmateriaal heeft als het om de uitvoeringen van deze aria’s gaat.

De grote jury bij de Belvedere Competitie bestaat altijd uit werkgevers; directeuren en castingsdirecteuren van operahuizen en concert organisaties die ook een aantal engagementsprijzen te vergeven hadden. Hein Mulders, van de Opera in Keulen, Rosemary Joshua, hoofd van de Opera Studio van de Nationale Opera, Christina Scheppelmann van de opera van Seattle, en Christoph Meyer zijn enkele van de vertrouwde gezichten in die vakjury. Daarnaast worden er nog de publieksprijs en de persrijs persprijs vergeven en de verdeling van de prijzen was als volgt:

De eerste prijs, ter nagedachtenis aan Kammersängerin Teresa Stich-Randall, met daaraan verbonden een geldprijs van € 7.000,- , ging naar de Duitse sopraan Ann-Katrhin Niemczyk. Haar vertolking in de finale van ´Dich teure Halle ´uit Wagners Tannhäuser  was ook goed voor, niet zo verrassend in een Duits theater voor eigen publiek, de publieksprijs. Anne -Kathrin beschikt over een stralende heldere sopraanstem die met een goed volume de zaal vulde. Ze had een paar kleine nerveuze intonatie uitglijders, maar is een zangeres met een enorm potentiaal. Een sopraan met een luxe rijke jugendlich-dramatische stem die, als ze de tijd neemt en krijgt, uit kan groeien tot een ster in het Duitse repertoire.

De tweede prijs, beschikbaar gesteld door opera mecenassen Jan Meulendijks en Bart Schuil uit Amsterdam, met een geld bedrag van € 3.500,- ging naar tenor Filip Filipovič. Hij zong een zekere prima Alfredo aria uit La traviata. ´Lunge da lei,..Dei mio bolenti spiriti  mét de cabaletta, O mio rinmorso,  inclusief hoge C.´klonk overtuigend. Filip heeft een goede, stevige tenorstem, met misschien niet de mooiste kleur op aarde, maar wel  technisch solide. Hij zal buiten een competitie vast ook ontspannener zingen en dan nog meer aan de interpretatie van zijn repertoire kunnen winnen maar elk theater zal blij zijn met een tenor als deze. De Deutsche Oper am Rhein en  het Lindeman Young Artist development program van de Met in New York, dachten in ieder geval van wel en boden hem ieder een engagementsprijs aan.

De derde prijs, een schenking van de Valentin and Anni Leitgeb Stichting uit Oostenrijk ter waarde van € 2.500,-, ging naar de Spaanse tenor Kevin Jose Simerilla Romero. Hij zong de aria ´Kuda kuda ´van Lenski uit Jevgenie Onjegin. Voor mijn persoonlijke smaak zong hij de aria een tikje te zwaar met te weinig nuances voor een dichter als Lenski. Ontegenzeggelijk heeft Kevin Jose een prachtig instrument dat misschien in de hele rol van Lenski beter uit de voeten komt dan in deze momentopname in alleen de aria.

De Publieksprijs, goed voor €2.000,- ging zoals gezegd compleet volgens verwachting naar de Duitse Ann’Kathrin Niemzcyk die een thuiswedstrijd zong.

De persjury, waar ondergetekende ook deel van uitmaakte, koos na heel lang beraad bariton Neven Crnic, die een zeer indrukwekkende en ontroerende versie van Jeletksy’s aria ´Ja vas ljublju ´uit Pique Dame van Tchaikovsky gaf. Zijn vertolking was genuanceerd, rijk aan stem en met veel dynamische verschillen, iets waar het bij een aantal andere zangers nog al eens aan ontbrak.

Overige prijzen

Dan zijn er nog enkele aanmoedigingsprijzen, te weten de Hans Gabor Prijs, beschikbaar gesteld door Yasuko Mitsui, die ging naar een zangeres uit een van de voorrondes, de Griekse sopraan Annie Fassea.

Engagementsprijzen werden gegeven aan countertenor Sanele Mwelase uit Zuid Afrika die in het Royal Opera House Covent Garden een week coachings krijgt. De Nationale Opera Amsterdam bood bariton Fabian Homburg een coaching sessie aan en de Franse counter tenor Théo Imart krijgt zowel een coaching sessie als een auditie op het toneel.  Van de Israelische Opera in Tel Aviv kreeg de Zuid Afrikaanse tenor Katleho Mokhoabane een engagementsprijs, de Oekraïnsche bariton Serhii Moskalchuk kreeg een aanbod van de Dzintari Concert Hall in het Letse Jurmala, waar de competitie volgende jaar weer zal plaatsvinden. Tenor Ian Castro, bij ons bekend voor zijn rollen in Amsterdam als lid van de Studio van de Nationale Opera, kreeg een uitnodiging van het Konzert Theater in Bern en de Sächsische Staatsoper – Semperoper nodigde Oleh Lebedyev, een bariton uit de Oekraïne uit, de Deutsche Oper am Rhein, Düsseldorf had naast een aanbieding voor  Filip Filipović, ook een engagement voor bariton Grisha Martirosyan, uit Armenië.De Deutsche Oper Berlin geeft een engagement aan sopraan Nina Solodovnikova uit Rusland en de Opera uit Keulen engageert in de toekomst bariton Grisha Martirosyan. Een andere bariton, Jeremy Boutlon uit Australië, mag zijn opwachting maken in het Theater Erfurt en gastheer Heribert Germeshausen, de directeur van Theater Dortmund , koos tenor Seong Beom Choi ut Zuid Korea voor een toekomstig engagement.

De gehele avond had een meer dan gemiddeld niveau met daarbij de kanttekening dat echte enorme uitspringers er dit jaar niet waren. Ik denk vrij zeker te weten dat alle zangers in de finale een goede carrière zullen hebben en een enkeling mogelijk zelfs een enorme.  Er waren geen slechte zangers in Dortmund en competities als het Belvedere zijn een enorme opstap of soms zelfs een springplank voor getalenteerde operazangers.

De avond. met een schokkend lage zaalbezetting, die op zich heel erg vakkundig en prettig gepresenteerd werd door Holger Noltze, had een, op zijn zachts gezegd, wat chaotisch einde, met de enorme hoeveelheid prijzen die niet even elegant werd overhandigd. Een strakkere regie en wat meer aandacht voor de zangers en prijsgevers zou niet misstaan hebben!

Toen volgde een vrolijke nazit terwijl op straat niet de overwinning van Borussia Dortmund, maar de verkiezingsoverwinning van Erdogan in Turkije luidruchtig gevierd werd.

Verder lezen

Een verslag van de finale in 2022 in Jurmala, Letland.