Acteur/danser Wimper Diepering overleden
De winnaar van de eerste ‘Gouden Wimper’ voor zijn werk als acteur/danser/figurant in talrijke opera- en balletvoorstellingen, (Bernard Willem) ‘Wimper’ Diepering is op 80-jarige leeftijd overleden.
Hij werkte vanaf 1983 tot 2021 als een van de vaste figuranten aan verschillende producties mee van zowel Het Nationale Ballet en (toen nog) De Nederlandse Opera en Nederlandse Opera Stichting. Op het toneel van de Stadsschouwburg Amsterdam, van het ‘oude’ Circustheater in Scheveningen, van vele theaters in het land toen de opera nog reisde, en van De Nationale Opera &Ballet in Amsterdam, stond hij in talrijke producties waaronder in de Man van La Mancha, I Puritani, Tosca, Peter Grimes, Lulu, Der Rosenkavalier, Giselle, Sleeping Beauty, Notenkraker & Muizenkoning, Zwanenmeer en Don Quichot. Ook bij Opera Summerborn en andere gezelschappen was Wimper een graag geziene medewerker. Zijn laatste productie bij De Nationale Opera was Missa in tempore belli (2021).
Behalve in opera en ballet figureerde Wimper ook in speelfilms als Twee vorstinnen en een vorst (van Otto Jongerius) en De dwaze lotgevallen van Sherlock Jones (Nikolai van der Heyde). Op DVD is hij te zien in de productie van DNO van Rossini’s Il barbiere di Siviglia in de regie van Dario Fo (1992).
Wimper won de allereerste ‘Gouden Wimper’, de Oscar voor de beste figurant, hem uitgereikt door de personeelsvereniging (PV) van De Nationale Opera & Ballet.
Persoonlijk leerde ik Wimper kennen in 1983 toen hij meespeelde in De Man van La Mancha van de Opera Studio van de toenmalige Nederlandse Opera Stichting, waarin mijn latere partner een hoofdrol zong. Later, toen ik zelf figureerde bij de opera, kwam ik Wimper ‘professioneel’ tegen. We deelden niet alleen onze liefde voor opera, maar ook het Indo zijn. Dat gaf een band.
Wimper was een toegewijde acteur. Figurant kon je hem niet noemen want hij nam zijn taken in de producties uiterst serieus en zo benaderde hij zijn stille rollen ook. Hij zei altijd dat hij ‘zo fijn gewerkt had’ met regisseur, dirigent of zanger x, of y en dat hij weer ‘een klasje bij het Nationale Ballet had gedaan.’ Hij kon er eindeloos en vooral zachtaardig en liefdevol over praten. Het was een plezier hem bij de opera, het ballet, in de kroeg of gewoon op straat tegen te komen en we hebben vooral heel veel gelachen.
We wensen alle dierbaren en nabestaanden van Wimper sterkte bij het verwerken van dit verlies. Ik denk dat ik voor velen spreek als ik zeg dat er bij de talrijke mooie en leuke herinneringen aan Wimper, een glimlach op onze gezichten verschijnt!