Vick: ‘We moeten geen blank getto worden’
De operawereld moet oppassen dat het geen blank getto in een multiculturele omgeving wordt. Dat is de boodschap die Graham Vick liet horen tijdens het slotdebat van Operatie Muziektheater in Rotterdam, tevens onderdeel van het congres van Opera Europa en van Operadagen Rotterdam.
Of hij nu in Kopenhagen komt of in Verona, in Birmingham (waar hij directeur is van het operahuis) of in Rotterdam: Graham Vick komt vele mensen uit andere culturen tegen. Arriveert hij echter in de theaterzaal, dan ziet hij een groep van louter blanke mensen.
Dat moet anders, is de stelling van Vick. ,,Het gezicht van onze steden verandert. We moeten voorkomen dat opera een blank getto wordt. We moeten de wereld om ons heen representeren”, zegt hij.
Vick doet zijn uitspraken tijdens het slotdebat van Operatie Muziektheater, een initiatief van Fonds Podiumkunsten, Theater Instituut Nederland en Muziekcentrum Nederland. Op vrijdag 28 mei vond het laatste debat van een reeks van drie plaats.
Het debat viel samen met de opening van Operadagen Rotterdam en het internationale congres van Opera Europa, de vereniging van Europese operahuizen.
Vick was één van de sprekers, naast mensen als componist Michel van der Aa en regisseur/artistiek directeur Pierre Audi. Vicks betoog bracht het meeste teweeg, alleen al toen hij begon met de simpele vraag: hoeveel zwarte mensen zitten er in de zaal? Het was er eentje.
De Engelsman gaf als voorbeeld van wat je daaraan kunt doen een groot project rond Verdi’s Othello dat hij onlangs in Birmingham deed. Door tal van onconventionele dingen wist hij een breed publiek aan te spreken.
Spreek in de taal van het publiek, is daarom zijn devies voor andere operamakers. ,,Je hebt een contract met het publiek en je moet een punt van contact met hen vinden. Het publiek is deelnemer.”
Volgens Vick zijn er agressieve technieken en strategieën nodig om inderdaad te bewerkstelligen dat er een veelkleurig publiek naar opera komt en ook dat er meer zwarte musici en zangers in het wereldje verschijnen. ,,De belangrijkste barrière die op dit moment doorbroken moet worden, is die van ras.”
Zie voor informatie over de reeks debatten de website van Muziekcentrum Nederland.
De auteur
2Reacties
Interessant om te lezen wat Graham Vick te melden heeft. Als geregeld theater/opera-bezoeker kijk ik altijd graag om me heen. Wat voor mensen komt er op deze voorstelling af, hoe divers is het publiek qua leeftjd, afkomst, kleur. Opvallend gemixt is het publiek altijd bij bijvoorbeeld de Mattheus Passion. Allerlei leeftijden, kledingstijlen zie je dan om je heen. Bij een avond strijkkwartet lijkt het gemiddeld een stuk ouder en wat eenvormiger.
En kleur of (herkenbaar) niet-Nederlandse afkomst, dat zie je dan weer veel bij iets als het North Sea Jazz festival.
Toch onlangs…bij de kleinere opera Lege Wieg/Bos Besik in Dordrecht, zaten er flink wat mensen van Turkse afkomst in de zaal. Maker Cilia Hogerzeil had voor het koor in haar productie een groep Turkse vrouwen verzameld, omdat het verhaal een Turkse achtergrond had. Zo simpel kan het werken: je zingt als Turkse vrouw in een productie en natuurlijk komen je familie en buren en vrienden kijken naar iets waar ze anders misschien niet heen zouden gaan.
Ik ben niet erg voor geforceerde trucs om mensen het theater in te jagen. Al te vaak last gehad van middelbare scholieren die van hun school naar het theater moeten en de avond voor anderen aardig kunnen verprutsen. Maar gezien de enorme bedragen belastinggeld die naar opera gaan zou het leuk zijn als ook de belastingbetalers met een niet-Nederlandse afkomst daar plezier van zouden hebben.
Niemand moet, wat mij betreft, maar van de 140+ nationaliteiten hier in Rotterdam wil ik er graag wat meer tegenkomen in het (opera)theater. Vanavond naar de multi-culti Toverfluit in Luxor. We gaan met zijn drieeen, waaronder M, die tot haar 20e in Mozambique woonde.
Er zitten ook nauwelijks ‘zwarte’ mensen op de tribune in een voetbalstadion…toch spelen er genoeg ‘ zwarte’ voetballers op het veld.
En nergens is klassieke muziek zo populair als in Azie. Daar zie je dikke rijen voor een handtekening van de dirigent.
Dus waarom concessies doen ‘om de wereld om ons heen te representeren’ ?