Vrijwel alle opera- en concertgebouwen besteden dit jaar aandacht aan de 350ste verjaardag van Henry Purcell. Zo ook het Concertgebouw in Amsterdam. De keuze om Purcells welbekende en enige echte opera Dido and Aeneas op te voeren, doet wat bekaaid aan, maar blijkt origineler dan gedacht.

Vrijwel alle opera- en concertgebouwen besteden dit jaar aandacht aan de 350ste verjaardag van Henry Purcell. Zo ook het Concertgebouw in Amsterdam. De keuze om Purcells welbekende en enige echte opera Dido and Aeneas op te voeren, doet wat bekaaid aan, maar blijkt origineler dan gedacht.

Vrijwel alle opera- en concertgebouwen besteden dit jaar aandacht aan de 350ste verjaardag van Henry Purcell. Zo ook het Concertgebouw in Amsterdam. De keuze om Purcells welbekende en enige echte opera Dido and Aeneas op te voeren, doet wat bekaaid aan, maar blijkt origineler dan gedacht.

Vrijwel alle opera- en concertgebouwen besteden dit jaar aandacht aan de 350ste verjaardag van Henry Purcell. Zo ook het Concertgebouw in Amsterdam. De keuze om Purcells welbekende en enige echte opera Dido and Aeneas op te voeren, doet wat bekaaid aan, maar blijkt origineler dan gedacht.

Vrijwel alle opera- en concertgebouwen besteden dit jaar aandacht aan de 350ste verjaardag van Henry Purcell. Zo ook het Concertgebouw in Amsterdam. De keuze om Purcells welbekende en enige echte opera Dido and Aeneas op te voeren, doet wat bekaaid aan, maar blijkt origineler dan gedacht.

Wie Norman Shankle in z’n uppie op het toneel ‘Un aura amorosa’ uit Così fan tutte ziet zingen, zal geen moment stilstaan bij het circus dat achter de schermen volle toeren draait. Maar dat circus is onontbeerlijk. Een kijkje in de bouwplaats van Het Muziektheater, de timmerende en lassende achterkant van het gelikte operadecor dat het publiek altijd ziet.

Wie Norman Shankle in z’n uppie op het toneel ‘Un aura amorosa’ uit Così fan tutte ziet zingen, zal geen moment stilstaan bij het circus dat achter de schermen volle toeren draait. Maar dat circus is onontbeerlijk. Een kijkje in de bouwplaats van Het Muziektheater, de timmerende en lassende achterkant van het gelikte operadecor dat het publiek altijd ziet.

Wie Norman Shankle in z’n uppie op het toneel ‘Un aura amorosa’ uit Così fan tutte ziet zingen, zal geen moment stilstaan bij het circus dat achter de schermen volle toeren draait. Maar dat circus is onontbeerlijk. Een kijkje in de bouwplaats van Het Muziektheater, de timmerende en lassende achterkant van het gelikte operadecor dat het publiek altijd ziet.

Wie Norman Shankle in z’n uppie op het toneel ‘Un aura amorosa’ uit Così fan tutte ziet zingen, zal geen moment stilstaan bij het circus dat achter de schermen volle toeren draait. Maar dat circus is onontbeerlijk. Een kijkje in de bouwplaats van Het Muziektheater, de timmerende en lassende achterkant van het gelikte operadecor dat het publiek altijd ziet.

Wie Norman Shankle in z’n uppie op het toneel ‘Un aura amorosa’ uit Così fan tutte ziet zingen, zal geen moment stilstaan bij het circus dat achter de schermen volle toeren draait. Maar dat circus is onontbeerlijk. Een kijkje in de bouwplaats van Het Muziektheater, de timmerende en lassende achterkant van het gelikte operadecor dat het publiek altijd ziet.