Sopranen zoals Cyndia Sieden zijn er niet veel. Zeventien hoge e’s in het eerste de beste moment dat je op het toneel verschijnt, daar zeg je u tegen. Maar ze deed het wel, en nog bekoorlijk ook tijdens de Nederlandse première van The Tempest van Thomas Adès, vandaag in het Concertgebouw. Terug op aarde, uitpuffend aan de bar, de vraag hoe ze dat toch voor elkaar krijgt.

Sopranen zoals Cyndia Sieden zijn er niet veel. Zeventien hoge e’s in het eerste de beste moment dat je op het toneel verschijnt, daar zeg je u tegen. Maar ze deed het wel, en nog bekoorlijk ook tijdens de Nederlandse première van The Tempest van Thomas Adès, vandaag in het Concertgebouw. Terug op aarde, uitpuffend aan de bar, de vraag hoe ze dat toch voor elkaar krijgt.

Sopranen zoals Cyndia Sieden zijn er niet veel. Zeventien hoge e’s in het eerste de beste moment dat je op het toneel verschijnt, daar zeg je u tegen. Maar ze deed het wel, en nog bekoorlijk ook tijdens de Nederlandse première van The Tempest van Thomas Adès, vandaag in het Concertgebouw. Terug op aarde, uitpuffend aan de bar, de vraag hoe ze dat toch voor elkaar krijgt.

Sopranen zoals Cyndia Sieden zijn er niet veel. Zeventien hoge e’s in het eerste de beste moment dat je op het toneel verschijnt, daar zeg je u tegen. Maar ze deed het wel, en nog bekoorlijk ook tijdens de Nederlandse première van The Tempest van Thomas Adès, vandaag in het Concertgebouw. Terug op aarde, uitpuffend aan de bar, de vraag hoe ze dat toch voor elkaar krijgt.

Sopranen zoals Cyndia Sieden zijn er niet veel. Zeventien hoge e’s in het eerste de beste moment dat je op het toneel verschijnt, daar zeg je u tegen. Maar ze deed het wel, en nog bekoorlijk ook tijdens de Nederlandse première van The Tempest van Thomas Adès, vandaag in het Concertgebouw. Terug op aarde, uitpuffend aan de bar, de vraag hoe ze dat toch voor elkaar krijgt.

Sopranen zoals Cyndia Sieden zijn er niet veel. Zeventien hoge e’s in het eerste de beste moment dat je op het toneel verschijnt, daar zeg je u tegen. Maar ze deed het wel, en nog bekoorlijk ook tijdens de Nederlandse première van The Tempest van Thomas Adès, vandaag in het Concertgebouw. Terug op aarde, uitpuffend aan de bar, de vraag hoe ze dat toch voor elkaar krijgt.

Sopranen zoals Cyndia Sieden zijn er niet veel. Zeventien hoge e’s in het eerste de beste moment dat je op het toneel verschijnt, daar zeg je u tegen. Maar ze deed het wel, en nog bekoorlijk ook tijdens de Nederlandse première van The Tempest van Thomas Adès, vandaag in het Concertgebouw. Terug op aarde, uitpuffend aan de bar, de vraag hoe ze dat toch voor elkaar krijgt.

Sopranen zoals Cyndia Sieden zijn er niet veel. Zeventien hoge e’s in het eerste de beste moment dat je op het toneel verschijnt, daar zeg je u tegen. Maar ze deed het wel, en nog bekoorlijk ook tijdens de Nederlandse première van The Tempest van Thomas Adès, vandaag in het Concertgebouw. Terug op aarde, uitpuffend aan de bar, de vraag hoe ze dat toch voor elkaar krijgt.

Sopranen zoals Cyndia Sieden zijn er niet veel. Zeventien hoge e’s in het eerste de beste moment dat je op het toneel verschijnt, daar zeg je u tegen. Maar ze deed het wel, en nog bekoorlijk ook tijdens de Nederlandse première van The Tempest van Thomas Adès, vandaag in het Concertgebouw. Terug op aarde, uitpuffend aan de bar, de vraag hoe ze dat toch voor elkaar krijgt.

Sopranen zoals Cyndia Sieden zijn er niet veel. Zeventien hoge e’s in het eerste de beste moment dat je op het toneel verschijnt, daar zeg je u tegen. Maar ze deed het wel, en nog bekoorlijk ook tijdens de Nederlandse première van The Tempest van Thomas Adès, vandaag in het Concertgebouw. Terug op aarde, uitpuffend aan de bar, de vraag hoe ze dat toch voor elkaar krijgt.