Onberispelijk. Christian Gerhaher heeft deze zomer een liederen-cd uitgebracht waar geen onvertogen lettergreep op te horen is. Je kunt je natuurlijk afvragen of zulke studioperfectie het na te streven ideaal is, maar een fraaie cd heeft het zeker opgeleverd. Met repertoire van een interessant, zelfs gewaagd kwartet componisten.

U zoekt het antwoord op de vraag of het in crisistijden zinvol is de opera te redden, te steunen, te bewaren en te koesteren? Haast u naar Matilde di Shabran in Pesaro en u zult het antwoord vinden. Si! Si! En nog eens: Si!

De Metropolitan Opera in New York organiseert vanaf 25 augustus voor de vierde keer een Summer HD Festival. Op het plaza voor het Lincoln Center – de thuisbasis van de Met – worden tien opera’s van de afgelopen seizoenen gratis uitgezonden.

In Pesaro, Rossini’s geboorteplaats aan de oostkust van Italië, wordt dit jaar voor de 33e keer het Rossini Opera Festival georganiseerd. De festivalleiding houdt zich aan het principe ‘Rossini en niets dan Rossini’, met veel aandacht voor onbekend schoon van de Italiaanse meester. Bijvoorbeeld Ciro in Babilonia, zelfs in Pesaro nog niet eerder opgevoerd.

Santa Fe stelt nooit teleur. In elk geval niet muzikaal. Iedere zomer stelt de Santa Fe Opera in zijn oogstrelende halfopen theater een groep zangers van stand op, die steevast interessant repertoire ten gehore brengen. De geneugden van dit jaar heetten onder andere Sir Andrew Davis, Luca Pisaroni en Mariusz Kwiecien.

De muziek was verrukkelijk maar de ensceneringen riepen op zijn zachtst gezegd vraagtekens op. Lezer Hans van Verseveld bezocht onlangs in Bayreuth de voorstellingen van Lohengrin en Tannhäuser van Wagner. De muziek was, dankzij de dirigenten Andris Nelsons en Christian Thielemann, hemels. Bayreuth blijft een voor iedereen aan te bevelen ervaring.

Het Amsterdamse Grachtenfestival brengt een combinatie van de Da Ponte-opera’s van Mozart, uitgevoerd door de jonge zangers van Studio 32. In de koelte van de avond werd er in de Hilton-tuin, ondanks eenden en vliegtuigen, fraai gemusiceerd.

Berlioz wijdde een imposante grand-opéra aan de val van Troje en de noodlottige liefdesgeschiedenis van Dido en Aeneas. Maar al ruim 200 jaar eerder verklankte Francesco Cavalli hetzelfde dubbelverhaal op een veel intiemere manier. Een uitgave van Les Arts Florissants voor fijnproevende operaliefhebbers met zitvlees.

Een YouTube-portret dat begint in februari 1873 en dat eindigt met de naam van popzangeres Cher. Dat gaat lukken. De bas/bariton Fyodor Chaliapin behoort tot een categorie legendarische zangers waarvan alleen het laatste deel van hun loopbaan in opnamen is vastgelegd. Een wat statisch portret, met weinig bewegend beeld, met dank aan YouTube.

Is het een merkwaardig toeval? Of een magisch momentum? Het is in ieder geval bijzonder, een vader die in Parsifal acteert, een zoon die een productie van Parsifal dirigeert. Maar dat deed de vader ook. En dat op dezelfde dag, zaterdag 11 augustus 2012.