Ik kon mijn tranen niet meer tegenhouden: de Bohème van het Opernhaus Zürich was te mooi om met droge ogen aan te zien. José Cura en Barbara Frittoli gaven ultieme vertolkingen van de hoofdrollen en maestro Massimo Zanetti bracht de partituur volledig tot leven.

De Metropolitan Opera heeft een gift van 30 miljoen dollar ontvangen, de grootste gift van een individu in de geschiedenis van het operahuis. De gever is filantroop Ann Ziff, die zelf in het bestuur van het operahuis zit. Dat bericht de New York Times.

Belcanto tussen de boeren: een betere combi kun je je niet wensen voor La Sonnambula. De nieuwe productie van het Luzerner Theater is dan ook een prachtige mogelijkheid om te genieten van Bellini’s opera in de zeer authentieke setting van Zwitserlands mooiste stad.

Hij begon als koorknaapje in het koor van het St John’s College, hij eindigde als een wereldwijd geprezen bariton, bij alle grote operahuizen gewild. Een portret in beeld van Simon Keenlyside. Met dank aan Youtube.

Vorige week voerde de Metropolitan Opera in New York voor het eerst in meer dan een eeuw Ambroise Thomas’ Hamlet weer uit. Die lange afwezigheid verbaast me niet. De opera kon maar matig interesseren. De rollen waren echter sterk gecast, tot aan de kleinste toe.

De Finse componiste Kaija Saariaho stond onlangs weer in de picture in Amsterdam, toen haar nieuwe opera Émilie uitgevoerd werd. Niet lang geleden verscheen er een voortreffelijke opname van één van haar eerdere opera´s, L’amour de loin. Een aanrader.

Het hád een fraaie uitvoering van een pracht van een opera kunnen worden, de La Bohème van Internationale Opera Producties. Het wérd echter een ontzielde vertoning. Aan de cast lag het niet, het was de regisseur die op kille, goedkope wijze Puccini uitkleedde.

Alle ogen in de Lucia di Lammermoor van de Deutsche Oper Berlin waren deze week gericht op Diana Damrau. Maar de populaire Duitse zangeres moest door ziekte afhaken. Haar vervangster viel tegen. Wel was er een goed optreden van Roberto Alagna.

De Italiaanse diva Magda Olivero is vandaag honderd jaar geworden. Olivero wordt beschouwd als één van de grootste verismo-sopranen van de twintigste eeuw. Een criticus omschreef haar zelfs eens als ‘expressiever en muzikaler dan Callas’. En ze zingt nog steeds.

Barok in de handen van Patricia Petibon is barok zoals je het niet vaak hoort, getuige haar nieuwe album Rosso. Onbeschaamd leeft ze zich uit met de eeuwenoude muziek. Voor sommigen misschien over de top, voor mij sprankelend en opwindend.