After Life van Michel van der Aa is fascinerend. Het verhaal, de beelden, de karakters: ze intrigeren allemaal evenveel. Maar om nu te zeggen dat het werk ‘richtinggevend’ is voor de toekomst van opera, gaat mij te ver. Daarvoor staat de muziek te ver af van de realiteit.

Net als Opera Zuid brengt De Nederlandse Opera in september een productie van Dido and Aeneas op het toneel. De Britse regisseur Deborah Warner mag haar enscenering uit 2006 aan het Nederlandse publiek vertonen. Malena Ernman en Luca Pisaroni zingen de hoofdrollen.

Waarschijnlijk de moeilijkste muziek die ik ooit opgenomen heb.” Zo betitelt Cecilia Bartoli haar nieuwe album Sacrificium, dat in oktober uitkomt. De diva wijdde het album aan de duizenden jongetjes die in vroegere tijden gecastreerd werden in de hoop op een succes als zanger.

Is Blauwbaards Burcht een echte opera? Of eerder een dramatische symfonie? Een nieuwe opname, in februari 2009 live geregistreerd in Barbican onder leiding van Gergiev, klinkt eerder als een in donkere kleuren gestoken sprookje, met een onoverkomelijk droef, maar niet tragisch einde.

Met de première van Das Rheingold begon de Nationale Reisopera gisteren (26/9) haar vijfjarige Ring-project. Een succesvolle start: de cast was uitstekend, de regie slim en consequent en het orkest spannend. Het gezelschap zet hiermee een veelbelovende toon voor de komende jaren.

Franco Zeffirelli lijkt het moeilijk te kunnen verkroppen dat de Metropolitan Opera zijn productie van Tosca heeft vervangen door een moderne versie van Luc Bondy. De oude regisseur haalde na een eerdere aanval begin deze week nogmaals uit naar zijn collega: „Hij is een erg slechte regisseur.”

Het is ‘Dido Time’ in Nederland. Vanavond (26/9) begint Opera Zuid haar jubileumseizoen met een productie van de opera van Henri Purcell, volgende week volgt De Nederlandse Opera. Dat allemaal in het kader van het 350e geboortejaar van de componist.

Het zit de Metropolitan Opera uit New York niet mee met haar openingsproductie van Tosca. Door ziekte moest het operahuis heel wat kunstgrepen toepassen om de voorstelling van Puccini’s opera gisteren in goede banen te leiden, bericht de Associated Press.

Rachmaninov associeer je niet gauw met opera. En toch heeft hij er vier gecomponeerd. Tot mijn schande moet ik bekennen dat ik nog nooit van de korte opera De Gierige Ridder heb gehoord. Raar eigenlijk, want het werk is wonderschoon.

De Don Giovanni van Combattimento Consort is er eentje van de mooie stemmen. Het is de knap geselecteerde cast die het werk tot leven brengt. Leuk gegeven daarbij: meer dan de helft van de zangers is Nederlands. We kunnen wel wat.