‘Feestconcert’ stond er met vette letters op de voorkant van het programmablaadje. ‘Snoepjesconcert’ zou een betere betiteling kunnen zijn voor de serie heerlijke nummers die het Nederlands Philharmonisch Orkest op vrijdag 16 december aanbood in een mudje vol Amsterdams Concertgebouw. Niet alleen het repertoire uit allerlei soorten amusementsmuziek zal de trekker zijn geweest, maar zeker ook dat chefdirigent Lorenzo Viotti de maat sloeg en als attractie twee prachtige zangeressen had meegenomen.

Zus Viotti

Nog tijdens de meeslepende ouverture uit ‘My fair lady’ van Frederick Loewe, werd de spotlight gericht op de deuren bovenaan de statietrap naar het podium. Daar verscheen in stralend zilveren avondjapon de eerste gast, mezzo-sopraan Marina Viotti, oftewel de zus van de dirigent. Een mooiere opkomst kun je niet krijgen. Haar eerste bijdrage ‘Je te veux’ van Erik Satie zong zij met fluwelen expressie, gedragen door het geïnspireerd spelende orkest. Voor de zus van hun chef zetten de musici graag een tandje bij.

Marina Viotti verraste in aansluiting met het beroemde lied van Edith Piaf ‘Padam, padam, padam’ waar Henri Contet de noten voor schreef. Als een ware chansonnière zong zij, microfoonin de hand,  dit pakkende nummer. De sfeer zat er goed in voor de overgang naar de pizzicato fantasie ‘Straussiana’ die Erich Korngold schreef met de Weense walsenkoning in het achterhoofd. Een leuk vertoon van virtuositeit voor de strijkers van het NedPhO. De vrouwen in dit orkestsegment waren opvallend kleurig gekleed. Met de swingende Lorenzo Viotti er voor, leek de presentatie een beetje op het Johann Strauss orkest van André Rieu.

Vilja-lied

Een tweede uitlichting van de deur naar de statietrap kondigde de andere gast aan: de sopraan Adriana Gonzalez, ook glitterend gewaad. Haar bewonderden we een paar maanden geleden bij De Nationale Opera waar zij met kleur en gloed de rol van Micaëla zong in de Carmen-productie. Nu mocht zij stralen in de verrukkelijke aria ‘Meine Lippen Sie küssen zo heiss’, uit ‘Giuditta’ van Franz Lehár. Gevolgd door een nog mooiere Lehár: het Vilja lied. Met vervoering door Gonzalez fluisterzacht gezongen. Dirigent Viotti onderstreepte met de Lehárs zijn liefde voor operette. We kijken uit naar een hele ‘Lustige Witwe’ onder zijn leiding bij De Nationale Opera. Het wordt tijd dat zulk repertoire daar ook aan bod komt.

Gonzalez veroverde het oor ook met Marietta’s lied ‘’Glück das mir verblieb’ uit Korngolds ‘Die tote Stadt’ en met een romance van Sergei Rachmaninoff, ‘Zsjed chorosjo / Hier is alles goed’.  Voor Marina Viotti, gezegend met een slank mezzo-geluid was er ‘Mon coeur s’ouvre à ta voix’ van Camille Saint-Saëns uit diens ‘Samson et Dalila’. Nog meer glans aan het zangersfeest werd toegevoegd door het gezamenlijk optreden in ‘Belle nuit’ uit Offenbachs ‘Les contes d’Hoffmann’ en in het spetterende ‘Granada’ van Augustin Lara.

Blij maken

Dansend en zingend, zo verliep dit snoepjesconcert. De ‘Can can’ van Johann Strauss jr werd klappend meegedanst door het publiek. Aan het begin van het concert had Viotti immers gezegd: ‘We willen u blij maken, u laten dansen en zingen. U kent ons’. Het publiek moest wel wachten tot het eind van de avond om de stembanden tijdens een van de toegiften in te kunnen zetten. Met Marina Viotti mochten we in ‘Hallelujah’ van Leonard Cohen meedoen, liefst meerstemmig zoals de soliste voorstelde. In die toegevoegde tijd kleurde de belichting van de concertzaal sfeervol rood. Dinsdagavond 20 december herhaalde het NedPhO dit programma.

Het slotapplaus met alle uitvoerenden van het feestje, inclusief tenor Joshua Guerrero die op het tweede concert ook zijn opwachting maakte. Foto: © Melle Meivogel

Het concert was het onderwerp van een hele special van Podium Klassiek, hier helemaal terug te kijken.

Lorenzo Viotti vertelt in deze video over zijn Feestconcert.