AchtergrondFeaturedNieuwsOperarecensieRecensies

Silvia Sequeira: indrukwekkend goed

Mijn eerste kennismaking met de Portugese sopraan Silvia Sequeira was vorig jaar tijdens de finale van het IVC ‘s Hertogenbosch. Over de halve finale schreef Franz Straatman: ‘Naar de finale op 2 juli in Eindhoven gaat nog een sopraan, de Portugese Silvia Sequeira die een prachtig en overtuigend mini-recital verzorgde.’ Na afloop van de finale hadden Franz en ik beiden verwacht dat Silvia met de hoofdprijs zou gaan strijken, maar het bleef bij de publieksprijs en de Wagnerprijs van Nederland.

Sopraan Silvia Sequeira. Foto:© SPinto Photography

Wagner

Dat winnen van die Wagnerprijs was de directe aanleiding om Silvia uit te nodigen een recital te geven na afloop van de Algemene Ledenvergadering van het Wagnergenootschap op 11 mei. Het was passen en meten geblazen, want Silvia zingt momenteel de rol van Anna Kennedy in Maria Stuarda en bleek ook nog diezelfde avond bij DNO een publieksverplichting te hebben.

Silvia Sequeira, winnares ARIA. Foto: ©Bart van der Putten

ARIA en Opera Studio

Haar vertolking van ‘Dich teure Halle’, de grote aria waarmee Elisabeth in de opera Tannhäuser de tweede akte opent, had Silvia tijdens het IVC de Wagnerprijs opgeleverd. Met diezelfde aria won ze afgelopen november de MAX-operatalentenjacht ARIA en daarmee voor de duur van een half jaar een plek in De Nationale Opera Studio als ‘associate artist’. Haar optreden in de kleine rol van Anna Kennedy vloeit daaruit voort.

\

Op de achtergrond Slivia Sequeira als Anna in Maria Stuarda bij de Nationale Opera. Met Kristina Mkhikartayan (knielend) en Aigul Akhmetshina als Elisabetta. Screenshot van de trailer video De Nationale Opera

Youtube

Op You tube staan filmpjes van Silvia’s optreden tijdens ARIA en ik heb geconstateerd dat haar vertolking van ‘Dich teure halle’ daar iets zekerder was dan tijdens het IVC. Desgevraagd beaamde ze dit toen ik haar na afloop van het recital daarover sprak. De twee andere aria’s die ze met orkest zong tijdens ARIA – ‘Vissi d’arte’ uit Tosca en ‘Ebben? Ne andrò lontana’ uit La Wally – maken duidelijk dat haar casting als Anna Kennedy beslist een luxe bezetting is. Ik had haar graag wat meer horen zingen, maar helaas was die kleine rol nog eens flink gecoupeerd om de aandacht niet weg te nemen van Maria Stuarda. Bij aanvang van de Gran Scena e Preghiera zingt Anna ‘Qui più sommesi favellate’ (‘spreek hier wat zachter’) en daarna volgen drie strofen waarin ze Maria’s vrienden en getrouwen maant hun eigen verdriet niet al te zeer te tonen. De koningin heeft het al moeilijk genoeg. Helaas paste dit niet in het regieconcept, maar Silvia zong het me zachtjes voor zodat ik (als enige?) nu in elk geval haar gehele rol hebben mogen horen.

Scènefoto Maria Stuarda met Silvia Sequeira , staand achter Maria Stuarda. Foto:© De Nationale Opera Ben van Duin

Recital

Het recital voor het Wagnergenootschap opende met ‘Dich teure Halle’. Pianiste Abigail Richards gaf vooraf een korte inleiding waarin ze vertelde dat het thema van het programma ‘Liefde en Dood’ was. Bij Elisabeth gaat het om haar liefde voor Tannhäuser die ze camoufleert door over de Feestzaal te zingen, waarin in het verleden zoveel zangwedstrijden hebben plaatsgevonden, natuurlijk met haar grote favoriet. Zo werden de aria’s kundig aan elkaar gepraat. Heel fraai gezongen, zeer expressief en in goed verstaanbaar Duits. Voor de aanwezige Wagnerianen een feest der herkenning.

Silvia Sequeiro met pianist Abigail Richards. Foto: ©Nima Pournaghshband

Vervolgens kwam het accent meer op ‘liefde zelfs als dat de dood betekent’ in de persoon van Liù en haar twee grote aria’s uit Turandot. En in ‘Divinités du Styx’ (uit Alceste van Gluck) daalden we af in de Onderwereld. Opvallend in deze aria hoe gemakkelijk Sivia haar volume weet te doseren van zeer hoog tot (voor een sopraan) kelderdiep in ‘Styx’. Ze schakelt bijna onmerkbaar tussen de registers en heeft steeds de volledige controle. Zeer zeker en beheerst in de hoogte en een prachtig timbre: ‘the full package’.

Uit Massenets’ Hérodiade klonk verder nog ‘Il est doux’, de aria waarin Salome haar liefde voor Johannes de Doper vrij baan geeft. Daarmee waren we al aan de derde taal toe: na Duits en Italiaans ook nog Frans. Silvia heeft een zeer breed repertoire waarin ze zich duidelijk op haar gemak voelt. Uit Suor Angelica klonk vervolgens nog een hartverscheurend ‘Senza Mama’.

Franz Straatman sprak vorig jaar over een ‘prachtig en overtuigend mini-recital’. Ik weet nu precies wat hij bedoelde, na het horen van dit maxi-recital.

Silvia Sequeira na het winnen van de Wagner-en de Publieksprijs in het IVC

Optredens

Deze zomer zingt Silvia de rol van Bess in een concertante uitvoering van Porgy and Bess in Lissabon. In juni zal ze te horen zijn in een tweetal concerten: een lunchconcert in het Concertgebouw in Amsterdam op 21 juni en een openluchtconcert op de Parade in Eindhoven op 23 juni, als onderdeel van Opera op de Parade. Een absolute aanrader.

Voor de toekomst zie ik wel mogelijkheden voor een carrière als dramatische (Wagner) sopraan, maar na het beluisteren van haar Puccini, Cilea en Massenet denk ik dat we als operaliefhebbers minstens zo gebaat zijn bij dit Italiaanse en Franse repertoire.

Silvia Sequeira staat nog aan het begin van haar carrière maar is nu reeds een indrukwekkend mooie zangeres. Ik verwacht heel veel van haar. Laten we hopen dat ik daarin bevestigd word.

Koningin Elisabethwedstrijd 2023

De komende weken, van 21 mei tm 3 juni vindt in Brussel de Koningin Elisabethwedstrijd voor zang plaats, waar Silvia hoge ogen zal proberen te gooien. Haar eerste ronde is op 22 mei. De gehele wedstrijd wordt live gestreamd. Voor Nederland komt Maria Warenberg uit.

Verder lezen, luisteren en kijken

Hier de recensie van Peter Franken van Maria Stuarda.

Sílvia Sequeira zingt Dich, Teure Halle in ARIA

Sílvia Sequeira  zingt Ebben?…Ne andrò lontana in ARIA

Sílvia Sequeira  zingt Vissi d’arte  in ARIA

Silvia Sequeira-  in gesprek met Minze bij de Weg voor het Wagnergenootschap

 

 

 

Vorig artikel

Pavel Černoch:’ Weten waar het om gaat’.

Volgend artikel

Thomas Oliemans: ’MET-debuut is cadeau’

De auteur

Peter Franken

Peter Franken