Een avond in Paradiso met vocale delen uit Händel opera’s en wat instrumentale werken van Purcell rond het thema Kings & Queens door de Nationale Opera Studio, zorgde net als in 2022 voor een mooie afsluiting van het operaseizoen. Vijf van de Studio-leden verzorgden samen met leden van het Nederlands Kamerorkest een avond vol heerlijke muziek en aansprekende theatrale presentaties.

De gerenommeerde, en zoals we vorige week bij de presentatie van de film Springtime in Amsterdam konden vernemen, ‘favoriete regisseur’ van De Nationale Opera, Christof Loy, bedacht een concept waarbinnen de jonge zangers naar hartenlust konden zingen en acteren. De stukken werden verbonden door teksten over de machts-, oorlogs- en liefdesperikelen van de verschillende personages van koninklijken bloede in Händels Belshazzar, Rinaldo en Ariodante. Een verteller leidde de scenes in, met enigszins hoogdravende en soms juist heel nonchalante frases. Aan de ene kant leken de teksten qua stijl goed te passen, maar omdat de gehele presentatie juist zo hedendaags, maar stijlvol omging met de thema’s en de muziek, voelden de barokke teksten en de evenzo barokke voordracht nogal onnatuurlijk. Zonder pauze klonken er aria’s duetten en muzikale intermezzi die op zeer hoogwaardige wijze ten gehoorde werden gebracht door twee sopranen, een mezzo sopraan, een tenor en een bariton.

Händel specialiste

Zonder op elke aria of duet in te gaan volstaat het om te zeggen dat alle talenten van de Opera Studio in de afgelopen periode werkelijk zoveel vooruitgang hebben geboekt en ervaring hebben opgedaan, dat ze ieder voor zich een verrijking voor elk operagezelschap zullen zijn. Onder leiding van een team van experts, aangevoerd door Rosemary Joshua, hebben de jonge vrouwen en mannen zich ontwikkeld van getalenteerde zangers, tot volwaardige opera-artiesten, die kunnen acteren, zingen en allemaal een persoonlijkheid meenemen die ons vertrouwen in de toekomst geeft. Dat Joshua ook bij uitstek een Händel-specialiste is, zorgde er voor dat de zangers optimaal voorbereid waren voor deze avond.

De solisten

Mezzo sopraan Maya Gour is een temperamentvolle, getalenteerde artieste met een enorm vocaal bereik en een grote theaterpersoonlijkheid. In de tijd dat zij in de studio studeerde  is dat soms nog wat wilde talent gepolijst, zonder afbreuk te doen aan de sterke persoonlijkheid van Maya. In scenes uit Händels Ariodante en Belshazzar toonde zij haar vocale flexibiliteit, maar bewees ook haar instrument nu volledig onder controle te hebben. Haar prachtige timbre kwam volledig tot zijn recht en acterend en zingend bewees Maya dat ze klaar is voor het grote werk. Met haar ‘Doppo notte’ kan ze overal terecht!

Dat geldt ook voor sopraan Inna Demenkova. Wat een stem, wat een uitstraling en bovenal wat een inleving spreidde zij ook nu weer ten toon. Dat deed ze het afgelopen jaar al in meerder optredens, zoals in Ändere die Welt, maar in Paradiso zong zij zo mooi, dat het publiek, dat zich lang had ingehouden om niet na elke aria of duet te applaudisseren, zich niet langer in kon houden na nog een prachtige aria (‘Mi palpita il cor’) door deze sopraan. De brava’s en een daverend applaus daalden over haar neer!

Haar sopraan-collega Elenora Hu is met recht een aanwinst voor de operawereld. Dankzij haar winnende optreden in het programma ARIA werd zij toegelaten tot de Opera Studio en wat heeft zij die kans met beide handen aangegrepen. Haar altijd al bijzondere instrument is tot volle bloei gekomen en wat zij miste aan toneelervaring heeft ze weten om te zetten in geloofwaardige en veelal indrukwekkende theatrale presentaties.
In Paradiso, gekleed in prachtige japonnen (net als alle andere kostuums ontworpen door de scheidende directeur van de Kostuum en Grime afdeling van de Nationale Opera, Robby Duiveman en door de costumiers van de opera gemaakt), straalde zij majestueus als Nitocris in scenes uit Belshazzar en speels en ontwapenend als Dalinda in Ariodante. Haar rijke sopraan zette Elenora in als middel voor expressie, maar de toon en de kleuren bleven altijd mooi en warm. Hopelijk zien we haar de komende jaren met regelmaat in grotere rollen.

Tenor Ian Castro was ook helemaal in zijn element. Zijn prachtige, kruidige tenorstem past goed bij Händel en hoewel hij af en toe wel over acteerde als dronken of agressieve Belshazzar, was het goed te zien dat hij ook in deze productie veel meer te bieden had dan ‘alleen maar’ mooi zingen. Hij zorgde voor opwindende bijdragen en wat er recentelijk in het Belvedere Concours in Dortmund ontbrak aan expressie, was nu meer dan voldoende aanwezig. Daarbij demonstreerde Castro een enorm kleuren pallet en prachtige verklankingen van de emoties van Belshazzar.

Georgiy Derbas-Richter kwam wat later in de avond aan bod, maar zijn flexibele bariton, vol kleuren, mooie coloraturen en nuances, was een genot voor het oor. Acterend was hij ook meer dan geloofwaardig. De Oekraïense bariton deed in 2022 auditie en mede dankzij speciale fondsenwerving werd toegelaten tot de Studio. Hij is werkelijk een verrijking van onze muzikale scene en hopelijk blijft hij nog een tijdje in Nederland.

Stijlvol

Dirigent Hernán Schvartzman leidde op blote voeten leden het Nederlands Kamerorkest. Als je niet anders zou weten, zou je denken dat het orkest een in barokmuziek gespecialiseerd ensemble is. Spelend op moderne instrumenten wisten zij een transparante, stijlvolle klank te genereren en het speelgenot leek bij er bij alle leden van het orkest af te spatten. Schwarzman zorgde voor voortreffelijke inleidingen en orkestrale ondersteuning en in veel gevallen ook verrijking van de aria’s en duetten.

Declamatie

Het enig minpuntje aan de avond was het overdreven declameren en wat gekunstelde acteren van Nicolas Franciscus. Mogelijk was het zo bedoeld, maar zijn voordracht vol ouderwetse klassiek- toneel stemvoering, deed denken aan acteurs van de jaren ’50. Het werkte voor mij niet in deze juist tijdloze frisse uitvoering. Hij werd niet geholpen door de soms wat opgeklopte en quasi filosofische teksten. Een hedendaagse bijdrage, van spoken-word artiest Amara van der Elst bijvoorbeeld, zou veel beter in het concept gepast hebben.

Maar De Nationale Opera Studio toonde ook met deze avond aan dat een studio onmisbaar is voor elke zichzelf respecterend operahuis. Vocaal maar ook theatraal zijn deze leden van de studio in ieder geval klaar voor het grote werk!

Verder lezen, luisteren en kijken

De video trailer

In het Opera Forward Festival in Ändere die Welt waren de studioleden ook goed in vorm.