Het is vandaag, 8 december, de 121e geboortedag van Bohuslav Martinů. Hij geldt met Leoš Janáček als de grootste Tsjechische componist van de twintigste eeuw. Eén van zijn meesterwerken is de opera The Greek Passion. Een veel te onbekend werk.

Mag ik met een verzoek richting De Nederlandse Opera beginnen? Kan iemand The Greek Passion van Bohuslav Martinů op de repertoirelijst zetten? Alsjeblieft? Er bestaat een prachtige productie door David Pountney. Het werd in 1999 in Bregenz oeruitgevoerd (het betrof hier de eerste versie van de opera) en ik raakte er een paar jaar later in Covent Garden erg door ontroerd.

De opera is zeer actueel, want het verhaalt van vluchtelingen, corruptie, (kerk)fanatisme, humanisme en identificatie. Bitter, tragisch, maar ook mooi en zeer humaan. Martinů schreef zelf het libretto, naar de roman Christus werd weer gekruisigd van Nikos Kazantzakis.

In de door mij bezochte voorstelling werden de hoofdrollen vertolkt door Christopher Ventris als Manolio (Christus) en Douglas Nasrawi als Panait (Judas) en ik kan alleen maar hopen dat er ooit een dvd van wordt uitgebracht.

Tot het zover is, moeten we genoegen nemen met de Tsjechische verfilming van de tweede versie van de opera (Supraphon SU 7014-9). Niet dat het slecht is, integendeel, want er valt waanzinnig veel te genieten. Maar het is een film en de rollen worden gespeeld door professionele acteurs die werkelijk hun best doen om ons te doen geloven dat ze ook zingen.

De verfilming doet sterk aan Zeffirelli denken. Als u zijn Cavalleria Rusticana hebt gezien, dan weet u wat ik bedoel. Er zijn prachtige beelden van het dorre landschap en de hitte en droogte zijn haast voelbaar.

De soundtrack werd verzorgd door de toenmalige (het werd in 1981 verfilmd) sterren van de English National Opera, met onder andere John Tomlinson als de priester Gregoris.