Ooit van Il Trionfo di Clelia gehoord? Ik ook niet. Na de zeer succesvolle première in 1763 werd de opera van Gluck niet meer uitgevoerd. Gelukkig heeft het label MDG de opera nieuw leven gegeven.

Waarom Il Trionfo di Clelia na zijn première volledig uit beeld verdween? Wellicht omdat Gluck één jaar na zijn vooruitstrevende Orfeo ed Euridice terugkeerde naar het ‘opera seria-principe’, met veel da capo-aria’s en recitatieven secco. Bovendien konden de meeste Europese operahuizen zich de vele spectaculaire speciale effecten niet veroorloven. Exit ‘Clelia’.

Het verhaal is van de hand van Metastasio. Clelia, een Romeinse edele, wordt gegijzeld door de koning van de Etrusken, ontsnapt om haar geliefde Orazio bij te staan, komt terug en wordt voor haar moed beloond met vrijheid en het afblazen van de oorlog.

Het is natuurlijk fantastisch dat we kennis kunnen maken met de onbekende en vergeten composities uit de geschiedenis. Het verrijkt je kennis en je historisch besef. Maar persoonlijk vind ik het stuk een beetje saai.

Het ligt niet aan de uitvoering; die is voortreffelijk, al heb ik een beetje moeite met Hélène Le Corre (Clelia). Maar Mary-Ellen Nesi is werkelijk onweerstaanbaar als Orazio. Luister alleen maar naar ‘De’ folgori di Giove’, haar (zijn) grote aria in de derde akte:

Eén ding is zeker: ongeacht of we het wel of niet mooi en wel of niet spannend vinden, het is van groot belang dat er ook mindere werken aan de vergetelheid worden onttrokken. Alleen dan kunnen we met het juiste perspectief naar de muziekontwikkeling kijken.