Opera Zuid opent volgende week zijn seizoen met Manon. Als voorproefje bespreekt Basia Jaworski één van de opnames uit de uitgebreide discografie van Jules Massenet’s opera. Een opname uit Barcelona, met Rolando Villazón en Natalie Dessay als overtuigende hoofdrolspelers.

Manon van Massenet is sinds de inmiddels legendarische opvoering met Anna Netrebko en Rolando Villazón in de hoofdrollen, een jaar of vijf geleden, een ware hit geworden. Wie de voorstelling ooit gezien had, kon zich net als Verdi’s Ford (uit Falstaff) oprecht afvragen: ,,`e sogno o realtà?”

Het was een realiteit die achteraf toch een droom bleek te zijn, want Netrebko vond een nieuwe liefde en liet Villazón met hart- en stemproblemen achter. Het was ook tot de laatste repetitiedag niet helemaal duidelijk of hij de voor juni 2007 geplande voorstellingen van Manon in Barcelona zou zingen.

Hij kwam wel. En al zong hij onder het niveau dat we van hem gewend waren, hij wist met zijn spel en (soms iets te) intense betrokkenheid iedereen volledig te overtuigen.

Zijn Manon werd schitterend geportretteerd door een spectaculair zingende en vooral acterende, Lulu-achtige Nathalie Dessay.

Manuel Lanza was een prima Lescaut, maar voor Samuel Ramey – een zanger die ik zeer bewonder – kwam Comte des Grieux helaas te laat in zijn carrière.

De mise-en-scène en personenregie van David McVicar, voor mij toch echt één van de beste hedendaagse regisseurs, waren meer dan voortreffelijk. De kostuums waren fraai om te zien en de (traditionele) enscenering was vaak echt verrassend, des te meer daar McVicar er af en toe een eigentijdse draai aan wist te geven.

Een groot minpunt vam deze uitgave is het ontbreken van de synopsis en de tracklist. Maar als bonus krijgt u wel een ‘kijkje in de keuken’. Door een werkelijk fascinerende documentaire kunt u de sterren volgen tijdens hun repetities met McVicar.