Van het optreden van Barbara Hannigan met het Mahler Chamber Orchestra tijdens het Luzern Festival in 2014 is een opname verschenen op het label Accentus Music. Hannigan is te zien in een dubbelrol: ze zingt en dirigeert. Het concert wordt gevolg door een documentaire.

Ietwat onwennig lijkt Hannigan aanvankelijk voor het orkest te staan, getuige de ondeugende glimlach op haar gezicht die wel erg lang aanhoudt tijdens het dirigeren van de ouverture van Rossini’s La scala di seta. Daarna laat ze het orkest simpelweg inzetten, draait zich om en zingt een drietal aria’s van Mozart.

De grote verrassing zit in het derde deel van het concert. György Ligeti verzamelde in de jaren vijftig Roemeense melodieën, vergelijkbaar met de wijze waarop Bartók te werk ging, en componeerde op basis van deze ‘volksmuziek’ een orkeststuk getiteld Concert Românesc. De zeer klassiek aandoende muziek lijkt in niets op het latere werk van Ligeti en dat maakt het tot een onverwachte ontdekking.

Na zich snel verkleed te hebben, komt Hannigan in een latex kostuum het toneel op hollen voor een stuk van Ligeti waar ze meer mee wordt geassocieerd: Mysteries of the Macabre. In dit tien minuten durende spektakel, een bewerking van Le Grand Macabre, haalt Hannigan alles uit de kast voor een vertolking van de hysterische en paranoïde politiechef Gepopo. Het orkest bespeelt de gebruikelijke instrumenten, maar voegt daar allerhande geluiden aan toe: fluiten, sissen, korte uitroepen, etc.

Wat in Luzern wel vaker gebeurt, is een moment van ‘comic relief’: Sir Simon Rattle beklimt tijdens de uitvoering het podium en roept uit: “What the hell is going on here?” Hij wordt genegeerd en sluipt terug de zaal in. Uiteraard grappig, maar het voegt weinig toe aan het kortdurende gekkenhuis dat Hannigan met deze Gepopo weet te creëren.

In de documentaire zien we Hannigan paardrijden in Central Park, een bezoek brengen aan haar muzikale coach Neil Semer, een maaltijd bereiden in haar appartement in Luzern en zo meer. In de keuken vertelt ze dat het haar wens is om ooit een kookprogramma op televisie te doen met uitsluitend zangers als deelnemers. Een titel heeft ze ook al: ‘Oral fixation’.

Over operazang, met name het moderne repertoire waarin ze excelleert, komt ze met een al even amusante typering: ‘Cultivated screaming’. Dat is goed waarneembaar bij het fragment waarin ze, geheel uit het hoofd, Mysteries of the Macabre instudeert met het Mahler Chamber Orchestra.

In de overige scènes is Hannigan voortdurend aan het woord, terwijl ze ondertussen bezig is met van alles en nog wat. Het levert een prachtig doorkijkje op in het leven van deze bijzondere zangeres. Al met al een interessante dvd en een absolute must voor alle Hannigan-fans. En dat zijn er ongetwijfeld heel wat.