Al een tijd ben ik in de ban van tenor Nicky Spence. Sinds ik hem in Brussel als Števa in Jenůfa van Janáček heb gezien, staat hij op mijn ’to watch-lijst’. Dankzij Chandos kunnen we nu van zijn recital met Franse liederen smullen.

Voor de verandering staan er op deze cd geen Fauré of Duparc, waarvoor mijn dank. Les prières van André Caplet zijn zelfs nieuw voor mij. De zeer gelovige Caplet raakte tijdens de Eerste Wereldoorlog gewond – hij werd blootgesteld aan een gifgasaanval bij Verdun. In die periode ontstonden Les prières. Het zijn op muziek gezette gebeden uit de katholieke traditie, zeer ontroerend in hun eenvoud.

Een slechte gezondheid heeft ongetwijfeld ook de composities van Lili Boulanger beïnvloed. De op haar 24e gestorven componiste is voornamelijk bekend van haar pianowerken en van haar ‘Pie Jesu’. Haar Clairières dans le ciel ademen serene rust en melancholie. Iets waar Nicky Spence heel goed raad mee weet. De jonge Schotse tenor heeft een fijn timbre met misschien niet altijd de mooiste hoogte, maar hij weet er de weemoedige sfeer goed mee over te brengen.

Het mooiste vind ik hem in de liederen van Cécile Chaminade, waar hij laat horen dat zijn stem ook de vrolijkheid goed aankan.

Hieronder een fragment van Nicky Spence tijdens de Classical Brit Awards: