Met aria’s en liederen van Rossini presenteert de Franse mezzosopraan Karine Deshayes zich op het label Aparte Music. Een leuke cd van een sympathieke zangeres.

Ik heb niet eerder van Karine Deshayes gehoord. Op de cover van de cd prijkt een foto van een leuke jonge vrouw met pretogen, en zo klinkt haar stem ook. Jeugdig, vol elan en met veel brille. Haar timbre is zeer aangenaam en warm van klank.

De vraag is of het voldoende is om je aandacht niet alleen op te eisen, maar ook 73 minuten vast te houden. Mij was ze ergens halverwege de cd kwijt, nog voor ‘Una voce poco fa’ uit Il barbiere di Siviglia – een aria die ik niet meer kan hóren, maar daar kan zij niets aan doen.

In het tekstboekje staat dat Deshayes bij de rollen wilde blijven die ze al op de bühne heeft gezongen, maar soms is een uitdaging een pre, al gebeurt het alleen in de studio. Dat hoor je in de cantate Giovanna d’Arco, die dan ook meteen het hoogtepunt van de cd is, ook al is het allesbehalve volmaakt.

Er staan ook liedjes van Rossini op, gearrangeerd door de dirigent, en die vind ik heel erg leuk. Ik denk dat het veel beter was geweest als de mezzosopraan meer van die ‘dingetjes’ had opgenomen en wat minder ‘bravoura’.

Het ensemble Les Forces Majeures onder leiding van Raphael Merlin speelt licht. In hun ongekunsteldheid passen ze precies bij de stem van Deshayes.