Natalie Dessay is één van de meest spectaculaire ‘hoge sopranen’, maar ze heeft meer in haar mars dan hoge noten en halsbrekende coloraturen, schrijft Basia Jaworski in een minidiscografie van de Franse zangeres. Dessay is één van de meest opwindende operasterren.

Bach Cantates (Virgin Classics 23500426)
Aanvankelijk begon ik aan deze cd met een behoorlijke dosis scepsis, om hem vervolgens niet meer uit mijn speler te halen. Natalie Dessay heeft me helemaal ingepakt. Haar hoge, wendbare sopraan lijkt geschapen voor het zingen van Bach en verrijkt de muziek met een soort meisjesachtige naïviteit, die ons doet geloven dat alles toch nog goed komt.

Het ontroerendst is ze als ze de vraag ‘Ah Gott! Wer wird dich doch zufriedenstellen?’ (in ‘Mein Herz Schwimmt im Blut’) met een kinderlijke, niet-begrijpende stem stelt, wondermooi begeleid door een hobo obligato. Kippenvel.

Ik heb me de laatste tijd niet echt met de ‘authentieke’ uitvoeringspraktijk beziggehouden, ik hoop alleen maar dat het vibrato inmiddels wel is toegestaan, want dat is exact wat het onderscheid maakt tussen een zanger en een fluitketel. Dessay gebruikt het wel (voor de calvinisten onder ons – met mate!). Wat een opluchting!

De muzikale begeleiding is meer dan uitstekend. Emanuelle Haïm is een ware meesteres in het leggen van accenten en haar orkest Le Concert d’Astree speelt weergaloos, virtuoos en hartverwarmend.

Er zit een dvd bij met ‘The making of’, opgenomen in een sfeervol met kaarsen verlicht kerkje. Leuk, maar eigenlijk overbodig. De muziek (en de uitvoering!) spreken voor zich.

French Opera Arias (Virgin Classics 5455062)
In een interview met Operanet bekende Natalie Dessay eens dat opera voor haar voor 70 procent uit acteren en voor 30 procent uit muziek en zang bestaat. Ze is dan ook veel meer dan de zoveelste nachtegaal met de perfecte hoge noten en halsbrekende coloraturen. Haar bühnepresence en haar acteertalent zorgen ervoor dat zij tot de meest opwindende operasterren behoort.

Dessay moet je niet alleen horen, je moet haar zien, wat meteen nadelig is voor een opname met alleen maar geluid. En toch, ook zonder beeld weet ze volledig te overtuigen met haar album French Opera Arias. Of het om de kokette Manon of de tot waanzin gedreven Ofelia gaat, elk personage weet ze voldoende karakter mee te geven om zelfs zonder de context van de complete opera te kunnen boeien.

De keuze van de aria’s op haar cd is buitengewoon interessant. Naast Manon van Massenet en Juliette van Gounod bevat het ook fragmenten uit wat minder bekende en zelfs totaal onbekende opera’s. Heeft u ooit van La fête du village voissin van Boieldieu gehoord? Ik niet, maar de kennismaking vond ik bijzonder plezierig.

Een beetje moeite had ik met Le comte Ory, maar dat kan ook aan de muziek liggen. Voor de rest niets dan lof.