Het kan altijd nog authentieker. Dat dacht La Sfera Armoniosa bij het maken van zijn eerste cd voor Challenge Classics. Met volledig historische instrumenten speelt het barokorkest fragmenten uit vier muziektheaterwerken van Henry Purcell. Johannette Zomer soleert.

Historisch-geïnformeerd zijn tegenwoordig alle barokensembles, maar kennelijk is er een mate waarin. Volgens de inleiding van dirigent Mike Fentross bij de cd Symphony while the swans come forward worden er vaak concessies gedaan bij het spelen op oude instrumenten. Daar wilde hij bij dit project niet aan. En dus horen we strijkers die hun stok op de Franse, zeventiende-eeuwse wijze vasthouden, hobo’s met authentiek riet en trompetten zonder ventielen. Het orkest bestelde zelfs twee exacte replica’s van de trompet waar John Stores, trompettist van Purcell, op speelde.

De musici laten hun historisch klanklijf los op The Prophetess, The Indian Queen, King Arthur en The Fairy Queen, vier theaterwerken die Purcell in een tijdsbestek van vijf jaar creëerde (1690-1695). Er zijn ouvertures, dansen, airs en natuurlijk aria’s, waarvoor de Nederlandse sopraan Johannette Zomer geëngageerd is.

Maakt de ‘ultra-authentieke’ aanpak hoorbaar verschil? Ja, maar de ‘Symphony for Trumpets and Violins’ uit The Prophetess doet me aarzelen of dat positief te waarderen is of niet. Met name de zeventiende-eeuwse trompetten maken qua toon een wankele indruk. Ik hoor toch liever moderne(re) blaasinstrumenten met een vastere en rondere klank, alle historische accuraatheid ten spijt. Wat weegt uiteindelijk zwaarder: historiciteit of muzikaliteit?

De strijkers maken wel goede sier. Ze geven met hun snarige, ietwat scherpe klank een transparante, genuanceerde lezing van Purcells muziek. De eerste drie fragmenten uit King Arthur (‘Overture’, ‘First Act Tune’ en ‘Horpipe’) zijn zeer energiek en overtuigend, gevolgd door het gedragen ‘Fairest Isle’, met verve gezongen door Johannette Zomer.

Zomers kraakheldere en soepele geluid – geen spat ouder geworden na twintig jaar carrière – is een perfecte match voor La Sfera Armoniosa. De sopraan is als een warm mes, het ensemble produceert gewillige boter. Voor mij zijn de bijdragen van Zomer de lichtende hoogtepunten in dit programma.