Fleming keert terug naar eerste liefde
Na ruim dertig jaar carrière gemaakt te hebben als operazangeres heeft Renée Fleming eindelijk het repertoire op haar lessenaar staan waar ze haar hele jeugd van droomde: musicals. Op haar nieuwe cd Broadway zingt ze zeventien musicalhits. Verbluffend is haar vocale veelzijdigheid.
Musical speelde een hoofdrol in Renée Flemings jeugd. Ze was gek op de muziek en zong tijdens haar schooltijd tweemaal Eliza Doolittle in My Fair Lady. Haar stem leidde haar echter in een andere richting. Ze legde zich toe op opera en groeide uit tot één van de bekendste Amerikaanse operazangeres van de afgelopen decennia.
Dertig jaar na haar operadebuut kwam Broadway toch in beeld. In 2015 speelde ze mee in de komedie Living on Love en dit voorjaar maakte ze haar musicaldebuut in Carousel. Haar vertolking van Nettie Fowler leverde haar een nominatie voor een Tony Award op (uiteindelijk gewonnen door medecastlid Lindsay Mendez).
Carousel lijkt geen eenmalig uitstapje naar de musicalwereld te zijn. Terwijl de golf van lovende publiciteit over Carousel nog nabruist, heeft de sopraan een musical-cd uitgebracht. Nummers uit Carousel bevat het album niet, wel hits van onder anderen Rodgers & Hammerstein, Stephen Sondheim, Cole Porter en Andrew Lloyd Webber. Ook recente musicals als Dear Evan Hansen van Pasek & Paul en The Last Ship van Sting zijn vertegenwoordigd. Veel nummers worden in speciaal voor de cd gemaakte orkestraties opgevoerd, voortreffelijk uitgevoerd door het BBC Concert Orchestra onder Rob Fisher.
Fleming staat erom bekend andere muziekgenres af te tasten. Eerder maakte ze een indierockalbum, Dark Hope, waarop ze voor operaliefhebbers totaal onherkenbaar voor de dag kwam. In de nummers van Broadway schemert vaker het klassieke en beroemde Fleming-geluid door, maar zeker in de recente songs van Pasek & Paul en Sting geeft ze haar instrument een popsound waarin geen sprankje opera meer terug te horen is.
Het is verbluffend hoe Fleming haar sopraan naar de karakteristieken van de verschillende musicalstijlen plooit. ‘Loneliness of Evening’ uit South Pacific klinkt ongelofelijk smooth en jazzy, evenals ‘Down in the Depths’ uit Red, Hot and Blue. In ‘Dear Friend’ uit She Loves Me en ‘The Glamorous Life’ uit A Little Night Music haalt ze daarentegen bij vlagen haar volle operastem tevoorschijn. Het maakt Broadway een kameleontisch recital, dat de volledige bandbreedte van Flemings stem belicht.
Het hoogtepunt voor mij, vooral door het contrast met Flemings reguliere operawerk: ‘So Big So Small’ uit Dear Evan Hansen (2015). Fleming klinkt als een volwaardige popzanger (alleen dan met een goede zangtechniek) en zingt het nummer emotioneel, meeslepend en – ook door de begeleiding van enkel een gitaar – heel intiem. Brava!