Bij de titel L’Equivoco Stravagante zal niet snel een belletje gaan rinkelen. Toch is de opera van Rossini zeer de moeite waard. Het verhaal heeft weliswaar weinig om het lijf, maar de muziek zit vol aardigheden, die knap uit de verf komen op een nieuwe dvd van Dynamic.

L’Equivoco Stravagante is één van de vroege opera’s van Rossini. Sterker nog, het is zijn eerste komische twee-akter. De Italiaan was nog geen twintig toen hij het stuk schreef (in 1811).

De opera behoort zeker niet tot zijn bekendste titels. Gelukkig maakte het label Dynamic in augustus 2008 een opname van het werk tijdens het Rossini Opera Festival in Pesaro. Onlangs verscheen de dvd op de Nederlandse markt.

L’Equivoco Stravagante gaat over Ernestina, de dochter van de rijke boer Gamberotto. Ze is uitgehuwelijkt aan de macho Buralicchio, maar ondertussen is de arme jongeman Ermanno verliefd op haar. De bedienden Rosalia en Frontino besluiten daarop Buralicchio weg te werken.

Ze doen dat door hem te laten geloven dat Ernestina in werkelijkheid een als meisje verklede castraat is. Buralicchio is daar zo van ondersteboven dat hij het leger erbij haalt en zegt dat ‘Ernesto’ (zoals hij nu denkt dat ze heet) de dienstplicht ontduikt door zich als meisje te verkleden. Ze wordt gevangengenomen, maar gelukkig gered door Ermanno. Het misverstand wordt opgeklaard en ze leven nog lang en gelukkig.

Het is niet de meest denderende plot die ik ken en het libretto van Gaetano Gasbarri is soms nogal platvloers en oversekst, maar het stuk heeft genoeg in zich voor leuke muziek en komedie op het toneel.

Regisseur Emilio Sagi grijpt die mogelijkheden met beide handen aan, wat de nodige komische momenten tot gevolg heeft. Sagi laat de solisten ook lekker grotesk hun rol neerzetten, iets wat naar mijn idee prima bij het stuk past.

Sagi’s regie is verder erg modern. Gamberotto is geen boer, maar een succesvol ondernemer in de groentebusiness. Zijn dochter is een nogal verwende ‘troela’, die echter ook diepe verlangens blijkt te hebben. Het concept doet weinig af aan het verhaal en verveelt zeker niet, met dank ook aan de boeiende decors van Francesco Calcagnini.

Muzikaal is de uitgave nog veel interessanter. De rollen zijn naar mijn idee ijzersterk gecast. Uitblinker is Dmitry Korchak als de verliefde Ermanno, een rol die hem perfect past. Met zijn innemende stem en melancholische zang is hij de nobele liefde zelve. Prachtig zijn ook zijn vloeiende coloraturen en klankrijke hoge noten.

Marina Prudenskaja is een zeer amuserende Ernestina. Ze zet haar personage uitbundig en grappig neer, ook in haar zang. Zwoele laagte, stralende hoogte, het zit er allemaal op. En haar lenige acteerwerk mag er wezen.

Bruno de Simone (Gamberotto) en Marco Vinco (Buralicchio) weten eveneens indruk te maken met hun acterende manier van zingen. De Simone heeft wat houterige versieringen, maar is qua tekstinterpretatie prachtig. Vinco kon niet meer macho zijn. Zijn rappe Italiaans in de ensemblestukken is ook indrukwekkend. Wat een geratel.

Die ensemblestukken vind ik trouwens de hoogtepunten in de opera. Ondanks dat Rossini nog maar negentien was, word je telkens weer geconfronteerd met heerlijk bruisende duetten en ensembles, die vlot en scherp begeleid worden door het Orchestra Haydn di Bolzano e Trento. Negentien jaar…