Schumanns enige opera Genoveva is nooit een groot succes geworden. Nikolaus Harnoncourt houdt er echter van en hij zette het werk in 2008 op het toneel in Zürich. Een muzikaal krachtig statement voor de opera, die op 1 juni haar Nederlandse premiere krijgt.

Al vanaf de première in 1850 werd Genoveva, Schumanns enige opera, als mislukt beschouwd. En daar zit wat in: het is in feite een symfonie met stemmen.

Nikolaus Harnoncourt is echter al decennia lang pleitbezorger van Genoveva. Volgens hem is de opera een waar meesterwerk, misschien zelfs de belangrijkste opera uit de tweede helft van de negentiende eeuw. En ook daar zit wat in, want de muziek is wonderschoon en met een goede regisseur valt er ontegenzeggelijk iets prachtigs van te maken.

Regisseur Martin Kušej plakt in zijn productie voor het Opernhaus Zurich het verhaal vast aan het personage van Golo, in wie hij Schumann zelf – de componist, de dichter, de revolutionair – ziet en wiens zielsroerselen het ‘echte’ verhaal vormen. De actie speelt zich merendeels af in een soort witte doos, met alle personages permanent op de bühne, alsof ze daar zitten opgesloten.

Best interessant en ongetwijfeld spannend, maar voor mij te ver gezocht en behoorlijk warrig. De liefhebber van het conceptualisme kan echter zijn hart ophalen, want de personenregie is uitstekend en de muzikale kant meer dan voortreffelijk.

Een superieure Shawn Mathey zingt Golo. Zijn mooie en warme tenor straalt inderdaad iets van een dichter uit. Juliane Banse is een ontroerende Genoveva.

Genoveva wordt op 1 juni semiscenisch uitgevoerd in de Doelen in Rotterdam, in het kader van Operadagen Rotterdam. Zie voor meer informatie de website van het festival of de Doelen zelf.