De relatief rustige jaren die Gioachino Rossini na zijn uiterst succesvolle carrière als operacomponist in Parijs spendeerde, hebben ons een schat aan salonwerkjes nagelaten. Anna Bonitatibus heeft er een album van gemaakt: Un rendez-vous. Een heerlijk kijkje in Rossini’s Parijse salon.

Gioachino Rossini is vooral bekend van de veertig opera’s die hij schreef. Maar die had hij op zijn veertigste al allemaal voltooid, waarna hij nog een half leven voor zich had – badend in aanzien en welvaart.

Veel van de jaren die hem restten, bracht Rossini door in zijn twaalfkamerappartement in Parijs en zijn villa in Passy. In Parijs organiseerde hij regelmatig zaterdagse concertjes in zijn salon, waar hij zelf talrijke kleine werken voor componeerde. Hij noemde ze ‘Pechés de vieillesse’ (zonden van mijn oude dag). Er zaten veel pianosolo’s tussen, maar hij schreef ook het nodige vocale werk.

Anna Bonitatibus heeft een album gemaakt met een selectie van deze ‘ariette e canzoni’. Het album komt in een stijlvol, chique jasje van Sony. Alleen daardoor waan je je al direct in het negentiende-eeuwse Parijs, in de salon van Rossini, aan de piano, tussen alle ‘society-figuren’ van weleer die daar aandachtig naar de nieuwste verzinsels van de Italiaanse ‘eminence grise’ zaten te luisteren.

De afwisselende, intieme verzameling liederen versterkt die impressie alleen maar. In iets meer dan een uur tijd passeren 23 intrigerende liederen. Van lichtvoetige, knipogende ‘liedjes’ (soms nog geen halve minuut lang) tot vroomheden als ‘Laus Deo’ en ‘Ave Maria’ en zeven (!) verschillende versies van het gedicht ‘Mi lagnerò tacendo’, waaronder eentje geheel op één toonhoogte.

Ik vind het een weldaad de liederen te beluisteren. Het vernuft en de inventiviteit van Rossini die achter de soms doodeenvoudige melodieën schuilen, zijn een groot plezier voor het oor.

Anna Bonitatibus brengt de liederen met veel plezier en vol verbeeldingskracht over. Met haar theatrale stijl van zingen weet ze ieder lied de juiste toon en kleur te geven.

Haar snelle vibrato vind ik daarentegen minder plezierig. Ook verbleekt haar klank nu en dan door al haar expressiviteit. Een wat warmer, voller geluid was naar mijn idee soms meer op zijn plek geweest.

Niettemin heb je met Bonitatibus een prima verteller in huis, wat van dit auditieve bezoekje aan Rossini’s salon in Parijs absoluut een luisterrijke belevenis maakt.

Zie voor meer informatie de website van Un rendez-vous.