Opera in de Grachtentuin, vast onderdeel van het Grachtenfestival, werd woensdagavond Opera in het Koetshuis. Museum Van Loon verplaatste de uitvoering van The Old Maid and the Thief naar binnen vanwege het slechte weer. Het leverde hilarische taferelen op, met veel lachers bij de regelmatig terugkerende zin: “The weather is awful.”

Veel elementen van de productie van Jeroen Sarphati pakken verrassend goed uit in het koetshuis. Bijvoorbeeld de nieuwsgierige Miss Pinkerton (Renate Arends), die steeds van buiten komt binnenvallen, en het rondje dat de spelers achterlangs kunnen maken. Ook de voortzetting van de opera op de openbare weg, inclusief willekeurige voorbijgangers, is zeer geslaagd (in de meest hilarische scène, waarin wordt ingebroken).

Krap is het wel in het koetshuis, wat de nodige beperkingen met zich meebrengt. Maar de opera is uitermate komisch en muzikaal is de uitvoering dik in orde. Ondanks de beperkingen hebben de makers een prima voorstelling gerealiseerd.

Sopraan Judith Weusten is vocaal nog in ontwikkeling, maar maakt indruk met haar komische spel, haar uitroepen en vooral de ingewikkelde coloratuur die haar verliefde personage halverwege de opera voor haar kiezen krijgt. Ze weet daarin ook goed volume te maken.

Voor Weusten is ook de belangrijkste aria in de opera, ‘What curse for a woman is a timid man’, weggelegd. Ze moet vocaal nog wat zoeken, maar zodra het hoofddeel van de aria aanbreekt, met de tekst “Steal me”, horen we een perfecte performance.

De andere spelers zijn ook sterk. Sven Weyens (de mysterieuze vreemdeling Bob) heeft een mooie, lichte bariton, die prima geschikt is voor repertoire als deze komische opera, die nu en dan iets wegheeft van musical en operette. Ook zijn voorkomen past bij zijn rol. Carina Vinke (The Old Maid) brengt de nodige komedie in en laat haar mezzo heel prettig klinken. Renate Arends sluit er prima bij aan, maar klinkt soms wat gedempt.

De muzikale leiding is, evenals de regie, in handen van Jeroen Sarphati. Hij heeft prima gevoel voor tempi en geeft de voorstelling een vaste muzikale onderlaag. De rijke orkestratie van Menotti zou soms misschien beter tot zijn recht gekomen zijn op een vleugel, maar ja, in het koetshuis is het passen en meten.

Menotti’s opera is nauwelijks verouderd, op een paar elementen na. Er wordt gerefereerd aan de matigingsbeweging, die in 1939 zijn bloeiperiode beleefde, en de twee hoofdfiguren, de oude vrijster en haar dienstmeid, hebben er grote moeite mee dat ze veroordeeld lijken tot een vrijgezel bestaan. Het is de vraag of het in deze productie voldoende duidelijk is dat Miss Todd oud is en daardoor geen kans meer maakt op een man, en dat ze gezien haar vrijgezelle staat wat wereldvreemd is en last heeft van het gepraat door het dorp. Dat had misschien wat duidelijker naar voren gebracht kunnen worden.

Een ‘verbeterpunt’ is het amper te noemen, want zowel muziek als komedie zijn uitstekend. Fantastisch om deze onbekende, vroege Menotti eens te mogen beleven. De programmering van deze jaarlijkse Opera in de Grachtentuin (of Koetshuis) is wat dat betreft een sterke constante van het Grachtenfestival!

The Old Maid and the Thief is nog tot en met 17 augustus te zien. Zie voor meer informatie de website van het Grachtenfestival.

Reageren? Bezoek ons op Facebook of stuur de redactie een e-mail via redactie@operamagazine.nl.