Sommige peuters omklemden de benen van hun papa of drukten zich tegen hun mama aan. Best spannend om in een zeer grote theaterhal te wachten op een voorstelling over kriebels. Die kriebels hadden de 3-, 4- en 5-jarigen duidelijk toen in het gebouw van Nationale Opera & Ballet het muziektheaterspel Kriebel in première ging.

Voorzichtig, bijna sluipend, mengden de drie spelers van theatergroep Oorkaan zich onder de wachtenden. Ze tikten met een stokje tegen piepkleine klankschaaltjes op oorhoogte van de peuters. Sommigen schrokken even terug, anderen reageerden van “Heee!”. Als vriendelijke rattenvangers van Hamelen namen zij de stoet mee naar de Odeonzaal in Nationale Opera & Ballet. In samenwerking met dit instituut had Oorkaan dit “peuterconcert dat alle zintuigen kriebelt” ontwikkeld.

Op het voorste plateau, aansluitend bij de speelvloer, gingen de meeste kinderen zitten. Daarachter zaten de volwassenen, op enkele oplopende rijen kleurige banken, soms met peuters die het gebeuren toch liever op de schoot van mama, papa of een enkele opa wilden volgen.

De vioolspelende zanger (Tiemo Wang), de dansende slagwerker (Vitaly Medvedev) en de zingende danseres (Sarah Reynolds), gekleed in kleurrijke pakken in Pierrot-stijl, bewogen zich in allerlei poses vol komische draaiingen en sprongen al musicerend over het speelvlak. Zowel op als met de marimba werd virtuoos gespeeld, want het instrument bleek in drie delen verrold te kunnen worden. Vitaly Medvedev hupste gezwind heen en weer, in elke hand twee slagwerkstokken zwaaiend om de muziek van componist Leonard Evers te laten klinken. Het kinderpubliek, maar ook de ouderen, keken ademloos toe.

Het waren vooral de gekke bewegingen die een aantal kinderen tot reageren stimuleerden. Zoals Leonard Evers zei in het voorverhaal over deze productie: “De kinderen zitten dicht op het toneel, zodat ze als het ware in het decor getrokken kunnen worden.” Een jongetje en een meisje liepen enthousiast het speelvlak op en bootsten de sprongen na, om weer snel terug te rennen naar hun zitplaats. Blijkbaar was er geen ruimte voor improvisatie bij de acteurs, want zij voerden onverstoorbaar hun acties uit.

In deze productie zit geen verhaallijn met woorden. De acteurs uitten in brabbeltaal op zingzegmelodieën een soort van emoties, omspeeld met instrumenten waar Leonard Evers vrolijke en ritmisch levendige noten voor schreef. In de uitwerking van regisseur Caecilia Thunnissen en haar team sloten de speelse en vaak grappige scènes goed aan. Maar het geheel zou ik geen opera noemen, veeleer een gedanst concert.

Voor de kinderen brak het leukste moment aan na het applaus: ze mochten naar hartenlust op een aantal instrumenten met stokjes hun eigen emoties loslaten. Echte kriebel.

Kriebel keert in januari en februari terug bij De Nationale Opera voor dertien voorstellingen. In die maanden gaat de productie ook op tournee. Zie voor meer informatie de website van Oorkaan.