Eigenlijk waren ze enkel bedoeld voor het eigen archief, maar inmiddels brengt het Glyndebourne Festival steeds meer opnamen uit haar rijke verleden uit op cd. Eén van de ‘nieuwste’ aanwinsten: een I puritani uit 1960 met Joan Sutherland als formidabele Elvira.

In Zürich is momenteel een Norma van Robert Wilson te zien. Met zijn onmiskenbare theatrale taal heeft de Amerikaan van de romantische opera par excellence een esthetische belevenis van bijzondere soort gemaakt. Elena Mosuc debuteerde in de titelrol.

Wie bij opera denkt aan een stoffig gebeuren, moet de memoires van Giovanni Pacini eens lezen. De spontane, geestige verhalen van de tijdgenoot van Rossini schetsen een totaal ander beeld. Fluitconcerten, euforische ovaties, wraakacties: dat waren nog eens tijden. Toen was opera nog populair. Toen zat het publiek nog op de troon.

De nieuwe productie van La Sonnambula in St. Gallen bevat geen Zwitserse landschappen, maar vier geweldig grote meubelstukken. En twee geweldige zangers in de hoofdrollen: Jane Archibald als Amina en Lawrence Brownlee als Elvino.

Frédéric Chopin is niet een componist die je direct te binnen schiet als je het over opera hebt. Maar nader onder de loep genomen blijkt de Pool er meer mee te hebben dan je zou denken. Jan Schmidt-Garre heeft de link fascinerend uitgediept in de documentaire Chopin at the Opera.