Pierre Audi’s Parsifal uit 2012 beleefde afgelopen dinsdag een geslaagde herneming. Opvallende nieuwkomer in de cast was Günther Groissböck, die debuteerde in de rol van Gurnemanz. Belangrijke oudgediende was Petra Lang, die opnieuw Kundry vertolkte.

Vrijdagavond presenteerde het Koninklijk Concertgebouworkest in het kader van de 200e verjaardag van Richard Wagner een concertante versie van Der fliegende Holländer. Het orkest had het groots aangepakt, met een zestal grote vocale namen en de jonge, succesvolle dirigent Andris Nelsons. Helaas was het resultaat teleurstellend.

2013 is niet alleen het jubileumjaar van Wagner en Verdi, maar ook van Benjamin Britten (1913-1976). Reden voor de Deutsche Oper Berlin om Brittens succesvolle en zonder twijfel meest pakkende opera Peter Grimes (1945) op de planken te brengen. Of Berlijn hiermee eindelijk Britten in de armen sluit, valt echter te betwijfelen.

Met Parsifal geeft De Nederlandse Opera zijn seizoen zonder meer een groots besluit. Meer dan vijf uur tikt de klok, machtig mooi is het orkest en imposant zijn de stemmen. Maar traag is het ook. En statig. Eigenschappen die de toch al lange draad van Parsifal nóg verder uitrekken.

De Nederlandse Opera sluit het jaar af met Beethovens opera Fidelio. Een herneemwaardige productie uit 2003, die onder knappe leiding van Marc Albrecht vooral veel orkestraal genoegen oplevert. De zangersploeg valt mij een beetje tegen. Maar ach, ook niet meer dan een beetje.