Roméo et Juliette is een lust voor je oren. Helaas is Olivier Py’s nieuwe productie van het werk bij De Nederlandse Opera geen lust voor je ogen. De rusteloze, asgrauwe regie van de Fransman laat de twee beroemdste geliefden uit de geschiedenis behoorlijk in de kou staan. Gelukkig is Gounod er nog om je de avond door te helpen.

Het Rotterdams Philharmonisch Orkest voerde gisteravond (4/6) twee Franse werken op: een ‘scène lyrique’ van Debussy en een ‘tragédy lyrique’ van Poulenc. Over ‘lyrique’ dus niets te klagen, zeker niet met de sublieme Yannick Nézet-Séguin op de bok. Wat ik echter miste, was pijn en leed.

Bariton Thomas Oliemans is genomineerd voor de VSCD Klassieke Muziekprijs 2009 in de categorie ‘nieuwe generatie musici’. Eerder werd Cora Burggraaf in die categorie voorgedragen. De prijsuitreiking is op 6 november.

Deze week treedt Cora Burggraaf op als de ongelukkige, door Hamlet verlaten Ophelia in een voorstelling van Operadagen Rotterdam. Het is één van de vele muziekwerken die uit het toneelstuk van Shakespeare zijn voortgesproten. Ook de Fransman Ambroise Thomas baseerde er een opera op. Het Gran Teatre del Liceu zette het stuk met grote solistische kwaliteit op dvd.

Ophelia staat aangemerkt als één van de topvoorstellingen van Operadagen Rotterdam, maar om eerlijk te zijn: de monoloog van Cora Burggraaf lijkt in niets op een opera. Dat zegt overigens niets over de uitvoeringskwaliteit, want die is prima. Beklemmend zelfs.