Met een uur sta je alweer buiten bij de Dido and Aeneas van De Nederlandse Opera. Toch zou ik het een volwaardige avond opera willen noemen. Alles is aanwezig: bijzondere zangers, een zeer goed koor en orkest en een sfeervolle, sterk verhalende regie.

De vele Dido-uitvoeringen die Nederland de laatste tijd krijgt te verwerken, zijn een mooie afspiegeling van de populariteit van het werk. Geen barokopera werd zo vaak op plaat gezet als die van Henri Purcell. Basia Jaworski licht enkele opnamen uit in een discografie.

After Life van Michel van der Aa is fascinerend. Het verhaal, de beelden, de karakters: ze intrigeren allemaal evenveel. Maar om nu te zeggen dat het werk ‘richtinggevend’ is voor de toekomst van opera, gaat mij te ver. Daarvoor staat de muziek te ver af van de realiteit.

Net als Opera Zuid brengt De Nederlandse Opera in september een productie van Dido and Aeneas op het toneel. De Britse regisseur Deborah Warner mag haar enscenering uit 2006 aan het Nederlandse publiek vertonen. Malena Ernman en Luca Pisaroni zingen de hoofdrollen.

Jossi Wieler, in Nederland bekend van zijn Mozart/Da Ponte-cyclus, wordt vanaf seizoen 2011/2012 de intendant van de Staatsoper Stuttgart, bericht Der Standard. De regisseur moet het operahuis een nieuw artistiek profiel gaan geven.