Nederlanders kennen maar één soort operette, eentje die vaak oubollig en saai gevonden wordt. Gek is dat niet: er is niemand die ze laat zien dat het ook anders kan. Dr. Kevin Clarke doet met het Operetta Research Center Amsterdam een poging, maar hij wordt vooral genegeerd.

Een operette moet bruisen. Zeker als het Die Fledermaus van Johan Strauss is. Bruisen doet de productie van De Nederlandse Opera echter pas in de derde akte, als Paul Haenen ten tonele verschijnt.