Het Rotterdams Philharmonisch Orkest voerde gisteravond (4/6) twee Franse werken op: een ‘scène lyrique’ van Debussy en een ‘tragédy lyrique’ van Poulenc. Over ‘lyrique’ dus niets te klagen, zeker niet met de sublieme Yannick Nézet-Séguin op de bok. Wat ik echter miste, was pijn en leed.