Met een uur sta je alweer buiten bij de Dido and Aeneas van De Nederlandse Opera. Toch zou ik het een volwaardige avond opera willen noemen. Alles is aanwezig: bijzondere zangers, een zeer goed koor en orkest en een sfeervolle, sterk verhalende regie.

Net als Opera Zuid brengt De Nederlandse Opera in september een productie van Dido and Aeneas op het toneel. De Britse regisseur Deborah Warner mag haar enscenering uit 2006 aan het Nederlandse publiek vertonen. Malena Ernman en Luca Pisaroni zingen de hoofdrollen.

Door de geraffineerde enscenering van het duo Wieler/Morabito, vol vaart en dynamiek, hoef je je geenszins te vervelen tijdens vier uur Così fan tutte in Het Muziektheater in Amsterdam. Toch is er één hiaat in deze reprise van De Nederlandse Opera: de arme librettist Lorenzo da Ponte staat de hele avond in zijn hemd.

‘Eén van de meest ambitieuze seizoenen van de laatste twintig jaar.’ Zo omschrijft De Nederlandse Opera haar seizoen 2009/2010, dat vandaag gepresenteerd werd. Het telt een recordaantal producties (15) en loopt uiteen van klassiekers als L’elisir d’amore en Turandot tot het nieuwe A Dog’s Heart en het onbekende Don Chisciotte in Sierra Morena.

Wat een meesterlijke componist is Francesco Cavalli. En wat kan Concert Köln dat ontroerend mooi ‘verwoorden’. Zo mag je Ercole amante van De Nederlandse Opera wel samenvatten. Het is een productie waarin de luisteraar veelvuldig kan genieten. Met dank ook aan regisseur David Alden, die het niet te bont maakte.