Olivia Vermeulen werd eerder deze maand tot in het uiterste beproefd. In één week tijd zong ze Cherubino in Seoul, Shanghai en Eisenstadt. Zo’n dertig vlieguren voor zo’n vijftien uur opera. Hoe ze het overleefde? “Cola, koffie en vliegen met een mondkapje.”

In 1790 vatte Joseph Haydn het plan op om Le nozze di Figaro naar het paleis van zijn broodheer te brengen, Schloss Esterházy. Het kwam er nooit van. Ruim 225 jaar later, op vrijdag 13 juli, ging zijn wens alsnog in vervulling. En hoe. De uitvoering van het Freiburger Barockorchester onder René Jacobs was beter dan Haydn waarschijnlijk ooit had kunnen dromen.

Op de immense Seebühne herhaalt de Bregenzer Festspiele dit jaar zijn productie van Carmen, op de andere speelplekken van het festival aan de Bodensee zijn veel nieuwe voorstellingen te zien, waaronder de Oostenrijkse première van Beatrice Cenci en de wereldpremière van Das Jagdgewehr.

Wat van ver komt is lekker, lijkt momenteel het Mozart-motto. Kort nadat het Siberische MusicAeterna bij De Nationale Opera schitterde met La clemenza di Tito bracht het Bach Collegium Japan uit nog oostelijker streken Mozarts Mis in C klein naar het Concertgebouw. Een beeldschone uitvoering uit één stuk.

Masaaki Suzuki en zijn Bach Collegium Japan komen naar Nederland voor twee uitvoeringen van Mozarts Mis in c. Dirigent en orkest zijn op 27 mei te bewonderen in De Oosterpoort in Groningen en op 29 mei in het Concertgebouw in Amsterdam.